Part-17 ✓Zawgyi

245 9 0
                                    

~~ ေမာင့္အသက္ ~~

မနက္ခင္းတစ္ခုရဲ႕အစက ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီးဖက္ထားေပးတဲ့ ေမာင္မ်က္ႏွာနဲ႕စတယ္။ Winေမာင့္မ်က္ႏွာကိုအေသးစိတ္လိုက္ၾကည့္မိတယ္။
၀င္သက္ထြက္သက္ေလမ်ားက Win၏ပါးအားလာ၍ ၾကည္စယ္ေနသေယာင္ပင္။
စည္းခ်က္မွန္ေနတဲ့ရင္ခုန္သံကိုနားေထာင္ရတာဟာလည္း မနက္ခင္းေတးသြားတစ္ခုလိုပင္ ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းလွသည္။

"ဒယ္ဒီ ... အီး... ဟီး ...
ဘာလို႔...ဟင့္... ပါးပါးကို...ဟင့္...
ဒယ္ဒီကုတင္ဘက္ေခၚသိပ္တာလဲ သားက်တစ္ေယာက္ထဲအိပ္ခိုင္းတယ္ အီးဟီး
ဒယ္ဒီမေကာင္းဘူး...."

အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာBrightမွာ သားသားငိုသံေၾကာင့္ ထိပ္ျပာလန႔္နိုးကာ သားအနားသို႔သြားကာ သားကိုရင္ခြင္ထဲေခ်ာ့ေလ၏။

"ဟုတ္ပါ့ ဟုတ္ပါ့ ဒယ္ဒီသားေလး
မငိုနဲ႕ေတာ့"

"ငိုမွာဘဲ အီး...ဟီး
ပါးပါးလည္းမေကာင္ဘူး
သားအိပ္မွဒယ္ဒီကုတင္ဘက္
ေျပာင္းသြားတာ"

*ေစာက္ကေလးရယ္မနက္ခင္းေလးရိုဆန္ရမလားမွတ္ပါတယ္ သူကထငိုေတာ့ ဟိုကျပာယာေတြခက္ေနေရာေပါ့ နဂိုကတည္းကသားခ်စ္ဖေအႀကီးပါဆိုေန*

"ဘာျဖစ္လဲ ငါ့ေယာက္်ားနဲ႕ငါနဲ႕အတူအိပ္တာ"

"သားမႀကိဳက္ဘူးေလ
အိပ္ခ်င္သားေရာေခၚသိပ္"

"မသိပ္နိုင္ပါဘူး
မင္းဒယ္ဒီကိုငါလည္းပိုင္တယ္ မွတ္ထား"

"မရဘူးသိပ္ရမယ္ ၿပီးေတာ့ပါးပါးကဒယ္ဒီကိုပိုင္သလို သားလည္းဒယ္ဒီကိုပိုင္တယ္"

"လုံး ၀ မ သိပ္ နိုင္ ဘူး ရွင္းလား"

"မရွင္းဘူး ဒယ္ဒီကိုပါးပါးနဲ႕စိတ္မခ်ဘဴး"

"ေအာင္မာစိတ္မခ်ရေအာင္
ငါကဘာလုပ္ေနလို႔လဲ"

"ပါးပါးနဲ႕အိပ္တဲ့ေန႕ေတြဆိုရင္ ဒယ္ဒီမွာအေကာင္ကိုက္ခံရတဲ့အနီကြက္ေတြအမ်ားႀကီးဘဲ သားနဲ႕အိပ္ရင္ဘာမွမျဖစ္ဘူး"

"အဲ့ဒါအေကာင္ကိုက္တာမွမဟုတ္တာ"

"အဲ့ဒါဆိုဘာကိုက္တာလဲ"

"အဲ့ အဲ့ဒါက..."

"ကဲ အသက္ ကေလးနဲ႕ၿပိဳင္ၿပီးေတာ့
ရန္ျဖစ္မေနနဲ႕သြား မ်က္ႏွာသစ္"

မောင့်အသက်\ေမာင့္အသက္  (Uni+Zawgyi)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن