27.BÖLÜM:ÖLÜME ADIM

26 6 0
                                    

Bazen öyle anlar vardır ki siz bile neden yaptığınızı nasıl yaptığınızı anlayamazsınız.Tıpkı şuan olduğu gibi...Ben bana zarar veren bir adamı,deli gibi nefret ettiğim adamı ve aynı zamanda korktuğum adamı öpmüştüm basit bir intikam uğruna öpmüştüm.Geri çekilmek isteyince belimi kavrayıp geri çekilmeme izin vermemişti.O an olaylar çok ani gelişmişti,Emirin girişi sonra yiğitin Emire saldırması derken bağırdım.Dolmuştum ve o an bağırıp içimdekileri atmaya çalıştım

"Yeter durun artık"

Herkes bana bakarken rahat bir nefes aldım kavgadan gürültültüden nefret ediyordum.Yiğit yüzüme acıyarak bakıyordu ve bu canımı daha çok yakıyordu.Sevdiğim adam bana acıyordu...
Yiğit yanıma gelip bana iki adım yaklaştı tam gözlerimin içine baktı

"Tüm bu bana yakınlaşman oyundu yani"

Yutkunarak kafamı salladım

"Selin sana neden aşık olmuştum biliyor musun diğer kızlar gibi değildin çünkü saftın duruydun intikam nedir kötü olmak nedir bilmiyordun diye en çok bu iyi tarafına aşık olmuştum senin ama şimdi bir piçin aklına uyup benden intikam alıyorsun selin sana defalarca anlattım ama tekrar anlatayım ben bu hayatta sadece sana aşık oldum ne Asya'ya ne de başka bir kıza değil ayrıca evet senden sakladım annenin babanı aldattığını çünkü sen o gün gidiyordun ve seni durdurmam lazımdı sana anlatamazdım üzülmene dayanamıyordum"

Yüzünü sıvazlayıp bir geri bir ileri gitti ve tekrar karşıma geçti onu o kadar yıkılmış görüyordum ki bunu kelimelerle ifade edemezdim

"Lan ben nasıl sakin olayım söyleyin nasıl olayım sevdiğim kadın gelmiş bir başkasını
Karşımda öpüyor"

Sinirle arkamdaki duvara vurunca korkarak
Ellerimi yüzümde kapattım istemsizce kendimi korumaya almıştım çünkü şuan yiğit pimi çekilmiş bir bomba gibiydi.Bana dönüp beni şok edicek kelimeler söyledi.Kalbimin kaldıramayacağı kelimeler..

"Selin şunu bil ki artık sana karşı hiçbir duygum kalmadı ne sevgi ne aşk ne de özlem tek bir şey kaldı ama öğrenmek ister misin"

Gözyaşlarım yüzünden önümü buğulu görüyordum.Usulca kafamı salladım

"Senden nefret ediyorum demiştin ya selin artık duygularımız karşılıklı bende senden nefret ediyorum ve sana karşı tek duygum nefret"

Arkasını dönüp giderken yere çöktüm bu çok ağırdı.Bana karşı hiç bir duygusu yoktu artık kalsa bile biz dönülmeyecek yollara girmiş ve dönülmeyecek hatalar yapmıştık.Yanımda sadece asır vardı ben de inanamıyordum ama ne bekliyordum ki bana gelip nasılsın diye sormalarını mı hepsi bana düşmandı işte.Emire hiç uymamalıydım sorunlarımızı halledebilirdik ama onlarla intikam savaşına girmemeliydim.İntikam alınca da ne oldu?kazanmışmıydım? hayır aksine kaybetmiştim hem sevdiğim adamı hemde sevdiğim kardeşlerimi.Duvara tutuna tutuna kalkmaya çalıştım bizi izleyenler dağılmaya başlamıştı.Asır kolumdan sertçe tutunca güçsüz bir şekilde ona baktım ona dayanacak ve karşı koyacak en ufak gücüm bile yoktu.

"Konuşacağız"

Sert ve emin bir sesle konuştu.Ama konuşacak bir şeyimiz yoktu benim için tamam onu öpmüştüm ama bu çok büyük bir hataydı.Bana zarar vermişti ve birdaha verebilirdi bundan deli gibi korkuyordum

Pişmanlık(Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin