Evden nasıl çıktığımı taksiye nasıl bindiğimi bilmiyordum.Hastaneye gelince hemen hemşirenin yanına gidip babamın ismini verdim.Ve üst kata ameliyathaneye aldılar.Kapı kapalıydı ve ne bir doktor ne de başka bir şey vardı.Babam neredeydi?ne olmuştu ona?kapıya vurdum
"Açın açın babam nerede"
Yere çöktüm ayaklarım beni kaldırmıyordu artık.Asya yanıma gelip sakinleştirmeye çalışıyordu ama olmuyordu.Kendimi kaybetmiş gibiydim.
"Selin kendine gel iyi olucak "
Duymuyordum kulaklarım uğulduyordu ve ağlamamı durduramıyordum.Birden yüzüme soğuk su gelince adeta çarpılmış gibiydim.Ama iyi gelmişti.Asya derin nefes alarak yanıma çöktü
"Özür dilerim kendine gelmen için bunu yapmalıydım"
"Teşekkür ederim"sonra oyuncağını kaybetmiş küçük bir kız çocuğu gibi ona döndüm
"Asya iyi olacak demi lütfen bir şey söyle lütfen iyi ola-"
"Şştt sakin ol iyi olacak sadece sakin ol lütfen"
Kaç dakika bekledik orada bilmiyorum önümüzden kaç kişi geçti hepsi telaşlıydı.Kaç kişi hangi yakınından iyi haber bekliyordu ya da o iyi haberi alabilicekler miydi?
Peki ben alabilecek miydim?
Annem ve o siktiğimin adamı geldi.Evet ben küfür etmiştim terbiyemi bozmamaya çalışıyordum annemi anlamaya çalışıyor saygı duymaya çalışıyordum.Ama bizi bu hale getiren onlardı.
Kapı açılınca acele ile kalktım.1 doktor ve 2 hemşire çıktı.Hemen doktora sorularımı sıraladım
"Babam nerede nasıl ne yaptınız ona"
"Hanımefendi sakin olun kızısınız galiba babanız trafik kazası geçirmiş iç kanama vardı durdurduk hayatı tehlikesini atlattı normal odaya alınca görebilirsiniz"
Mutlulukla göz yaşımı sildim ve Asya'ya sarıldım.Hayati tehlikeyi atlamıştı.İyi olacaktı.Babam iyi olacaktı.Kapı tekrar açılınca sedye ile babam çıktı.Hemen yanına koşup elini tuttum.Ayık değildi gözleri kapalıydı ama biliyordum hissediyordu.
"Babacım ben yanındayım"
Odanın önüne kadar birlikte gittik ama sonra hemşire beni almadı.Kapının önünde stresle bekledim.
10 dakika sonra hemşire çıktı ve teker teker girmemizi söyledi.Annem girmek isteyince sertçe bağırdım
"Ne yüzle göreceksin bir de yanında o adamı getirmişsin"
Ayhan aramıza girerek bana baktı
"Selin acın var diye bir şey demiyorum ama terbiyesizlik yapma"
"Terbiyeyi çocuklarına babalık yapmayan birinden öğrenecek değilim"
Onları arkamda bırakarak odaya girdim.Babamı görür görmez gözümden bir damla yaş düştü.Hemen duvara tutundum.Bedenim babamı bu halde görmeye dayanamıyordu.Derin nefes alarak yanına ilerledim.Güçlü olmalıydım.Babam yeni yeni ayılıyordu.Yanına gidip elini tuttum.Çok da az olsa elimi sıkması beni mutlu etmişti.Benim babam dünyanın en güçlü insanıydı.
"Babacım iyi olacaksın güzel kızın yanında"
Bana bakıyordu bir şeyler söylemek istiyordu ama yorgun bedeni buna izin vermiyordu
"Sen yorulma Baba sonra uzun uzun konuşuruz iyi ol ve iyileş seninle dünyayı turlayacaktık hatırladın mı"
Göz yaşımı silerek devam ettim iyi görünmeliydim
