"böyle bir şey asla olmayacak ben annemle yaşıyorum siz ne yaparsınız yapın"
Asya bağırınca ortam iyice gerilmişti.Hala şoktaydım gelmiş hepimiz aynı evde yaşıyacağız diyordu.Cidden şaka gibi bir durumdu.
"Bakın çocuklar emir benim oğlum ve yanımda kalacak diğer oğlum erdem yurtdışında ona da aylık olarak para gönderiyorum ve size gelince selin velayetin zaten annende o yüzden annenle bizde kaldığı için bizde kalma durumundasın babana yine hafta sonları gideceksin ve asya çok yakında senin de velayetin bana verilecek konuşma bitmiştir ben gidiyorum iyi günler"
Adama bak herşeyi ayarlamış ve ona uymamızı bekliyordu Cidden şaka gibi bir durumdu.Emir ve bu adamla aynı evde yaşamak şaka gibi....
"Bana bak emir babana da söyle sizinle asla yaşamıyacağız"
Emir sırıtarak kalktı ve gözlüğünü taktı
"Hadi ama kardeşlerim Aynı evin çatısı altında kalmak çok güzel olacak"
Göz kırpıp gidince arkasında iki tane sinirli insan bıraktı.Cidden kafayı yiyecektim bu konuşmayı gelip annem bile yapmamıştı.Sinirle annemi aradım 2.çalışta açtı
"Anne ne demek oluyor bu?"
"Demek öğrendin ama en doğru karar bu zaten velayetin bende"
"En doğru kararı sen mi veriyorsun anne peki söyle bakalım babamı aldatıp daha sonra anlaşamadığımız için ayrıldık demek ne kadar doğru"
"Selincim eski konuları açıp durma olan oldu ve kendime mutlu bir hayat kuruyorum ve seni de yanımda istemek en doğal hakkım"
"Sen mutlu bir hayat kuruyorsun ben değil"
Diyerek telefonumu kapattım şuan o kadar sinirliydim ki bunu kelimelerle bile ifade edemezdim.Asyaya döndüm önündeki bardağa sinirli bir şekilde bakıyordu ve asya sinirli olunca gözü hiçbir şeyi görmezdi.
"Hey selam"
Tanıdık bir ses duyunca arkama döndüm of bir sen eksiktin ama....
Asya'dan
Adam bana yılllardır babalık yapmamış şimdi gelmiş bütün çocuklarımla aynı evde yaşamak istiyorum diyor oldu paşam başka isteğin?Sinirden kudururken selinin telefon konuşmasının bitmesini bekledim.Masaya dönünce sinirim azalmamış inadına daha da artmıştı.
"Hey selam"
Gelen ardaydı yanında bir de Gereksiz şahsiyet asır vardı.Ardayı takmazken selin öksürerek
"Selam "dedi.Ama arda doğrudan bana bakıyordu
"İyi misin asya"
"Sanane iyiyim ya da değilim seni ilgilendirmez"
Belki onu terslemiştim ama şuan moralim çok bozuktu ve ardayı çekecek halim yoktu.Yol boyunca otobüsten dışarıyı izleyip düşündüm.Tam mutlu oldum tam arkadaşlarımla barıştım derken yine yokuş aşağıya kaymıştı hayatım.O yokuşu çıkarken çok bedeller ödemiş çok canım yanmıştı ama şimdi freni patlamış bir araba gibi iniyordum o yokuşu.Eve gidince kapının yanında bazı gelen zarfları aldım ve içeriye girdim.Hepsini masanın üzerine attıktan sonra kendimi salondaki koltuklara attım.Annem çalışıyordu tek başına göğüs geriyordu herşeye.Ve ben hep onunla kalmayı düşünüyordum bu hep böyle olacaktı.Kapı çalınca saate baktım annemin gelmesine daha 1 saat vardı.Kim di bu gelen?