Het Mysterie Der Legende

Hoofdstuk 39

De groep heeft het kamp opgezet en iedereen gaat bij elkaar zitten. Eunice kijkt als eerste naar de puppy die in de schoot van Liva ligt. Het diertje is wat ondervoed, maar niet zo heel ernstig in de ogen van Eunice. Het is in ieder geval niet gewond of geen beperkingen. Eunice legt het beestje terug in Liva's schoot, om dan weer terug op haar plek te zitten, met naast haar haar midgaardslang en de volwassen cerberus. Tegenover Eunice zit Liva, met naast haar White Nemmyt en Nagini, terwijl de driekoppige puppy op haar schoot ligt. Links van Liva zit Declan, met rechts naast hem Irkhush. Irven zit tegenover Declan en zijn dondervogel Gaveol zit ook rechts naast hem. Alle blikken zijn op Eunice gericht, die zelf echter naar Declan kijkt.

"Wat weet jij van jagers af en de dorpen? Ben jij er elf één?" vraagt ze direct zodra ze weer zit. "En eerlijk zijn. Wat ook je antwoord was bij Liva en Irven, het is je laatste kans om de waarheid te vertellen. De dieren vinden het niet fijn dat een jager bij hen is of zelfs maar familie van een jager."

Declan kreunt. Hij heeft al eerder zijn verhaal verteld, en heeft weinig zin om het nog een keer te doen, maar hij doet het toch. Alles wat hij weet en eerder verteld heeft, maar ook de ontmoeting met Feoras wat hem heeft laten herinneren wie de jongen is. En eerlijk vertelt hij nu dat nu pas het kwartje is gevallen dat Ortherde de plek is waar zijn ouders hem altijd meenamen.

Eunice knikt Declan toe en vindt het een goede keuze om toch een eigen mening te bewaren ondanks de familieomstandigheden. Zolang hij informatie doorgeeft die hem te binnen schiet wanneer het nodig is, vindt ze het geen probleem wat zijn verleden is en hij dingen weet die hij volgens Irven niet zou moeten weten. Als hij maar aan de kant van de uitverkorenen staat en niet aan de kant van de jagers wanneer het daar op aankomt.

"Maar wat ik mij afvraag bij die Feoras, als deze cerberus van hem is en jij hem weg houdt, zal hij dan niet een ander mythisch wezen zich toe-eigenen? Toen we hem tegen kwamen kwam hij verwaand over," vraagt Liva aan Eunice. Declan en Irven kijken even goed geïnteresseerd op.

"Ja, en met een beetje geluk weten ze niet waar de valleien zijn van de mythische dieren. Het valt te hopen dat zij die het gezien hebben het niet hebben overleefd als zij aan de jagerskant staan, voor de veiligheid van ons en de dieren. Zolang ze dat niet weten en zolang Feoras de andere dieren niet ziet, is het prima."

"Maar ben je niet bang of eigenlijk moeten wij niet bang zijn, dat hij of andere jagers de welpen en puppy's zich toe eigenen van de mythische dieren en hen zo opvoeden dat ze alles en iedereen vermoorden?"

"Dat is mogelijk, maar de meesten zitten verstopt in de vallei of daar waar niemand kan komen omdat het te gevaarlijk is, ook voor de jagers. Hoewel de jagers steeds meer verkennen en proberen te ontdekken, weten ze nog niets van een gedeelte van het land af. Als ik mijn stadsgenoten mag geloven proberen ze steeds meer land te ontdekken waar zij nu niet kunnen komen, maar waarvan ze vermoeden dat er wel degelijk iets moet zijn. De mensen uit Sloedam zijn daarvan op de hoogte en ter bescherming van hen en ons waar wij veilig zullen zijn, zorgen wij ervoor dat Sloedam niet op de kaart ligt. Daarom staat deze plek ook niet aangegeven en wisten jullie niet waar jullie naar toe moesten. Maar laten we verder praten in Sloedam zelf, zodat we meer privacy hebben. Hier kan nog steeds ieder mens meeluisteren, zelfs zij die niet welkom zijn."

"Laten we dan ook bij jouw thuis het ook hebben over de mythische dieren die eigenlijk geen eigenaren hebben, maar toch door uitverkorenen geclaimd kunnen worden en hoe dat werkt," stelt Irven voor die ziet hoe de basilisk heel erg White Nemmyt en Liva bewaakt. Eunice knikt ter goedkeuring en dan nemen ze allemaal hun rust.

Eunice beseft dat ze Liva nog even moet spreken en tikt haar dan ook aan die meteen opkijkt. Ook de twee jongens kijken op, maar zeggen niets. De twee meiden gaan bij elkaar zitten en Liva besluit te vertellen.