Het Mysterie Der Legende

Hoofdstuk 31

De drie uitverkorenen lopen zonder Bosana, wachters en soldaten door het kasteel, op weg naar hun mythische dieren in de speciale stal voor hen. De stilte is enorm, alsof niemand van hen elkaar genoeg vertrouwt om met elkaar te praten. Zelfs een rondleiding wordt niet gedaan, maar Liva maakt dat zeker niet uit, ze wil zo snel mogelijk verder trekken om de missie te voltooien.

De wachters bij de poort zien hen aankomen, en maken meteen de poort naar de stallen open zonder verdere vragen te stellen. De Jongens en Liva lopen meteen door naar hun eigen dieren, al blijven Liva en Declan met open mond staan als ze de dondervogel zien. Een arend dat bijna net zo groot als haar draak is, met enorme spanwijdte en een enorme staart, waarbij de vogel ook nog licht afstraalt. De monden van Liva en Declan vallen open van het enorme dier, en hoewel ze eerst naar hun eigen dier lopen, blijven ze naar de dondervogel kijken die hen even goed in de gaten houdt.

Liva springt op haar draak die zelf blijft liggen, om iets hoger te zijn voor de vogel en toch niet bedreigend hoog. De vogel komt met zijn kop dichterbij, en klakt even met zijn snavel. Met een klein duwtje met de snavel tegen haar wang laat de vogel blijken dat ze hem mag aaien. Heel rustig haalt Liva haar hand omhoog en aait het rustig over de snavel. Dan kijken zowel de vogel als Liva naar Declan, als teken dat hij nu aan de beurt is. Hij weet echter niet zo goed hoe hij het moet aanpakken, dus besluit hij Liva na te doen door op Irkhush te gaan zitten en hem te bevelen te blijven liggen. De vogel doet echter niets en kijkt hem alleen onderzoekend aan, waardoor Declan zich ongemakkelijk voelt.

"Ik geloof dat de dondervogel je nog niet vertrouwt. Kan zeker liggen dat je niet zo goed met dieren bent," reageert Liva schouderophalend, en knipoogt onopgemerkt naar Declan zonder dat Irven het door heeft. Declan is meteen in verlegenheid gebracht, nu Irven hem mogelijk ook nog niet zal vertrouwen.

Irven zegt niets, alsof hij het niet wil weten, maar kijkt Declan wel vuil aan, alsof hij het vermoede heeft dat hij een verrader zou kunnen zijn. Dan loopt hij zelf eerst naar White Nemmyt de draak toe, langzaam, zodat hij zich niet bedreigd zou voelen. White Nemmyt kijkt de jongen nieuwsgierig toe, maar kent hem al wel. Zonder moeite aait hij de witte draak, om dan ook meteen Irkhush de manticore te aaien. Nu trekt Liva een wenkbrauw op, alsof ze een uitleg verwacht.

"Ik ben hier al geweest bij thuiskomst, waarbij ik meteen kennis heb gemaakt met de draak en manticore. Lieve dieren en ze vertrouwden mij al meteen. De dieren vertrouwden elkaar ook meteen, en mijn dondervogel vond het niet eens een probleem dat er twee bezoekers in de stal waren." Dan draait hij zich om naar Declan. "De dieren vertrouwen ons allebei heel erg goed, maar die van mij jou duidelijk niet en ik kan mij niet voorstellen dat het licht aan het feit dat je niet met dieren om zou kunnen gaan. Dan was je allang dood geweest. Vertel me, je bent toch hopelijk geen verrader die mogelijk aan de kant staat van de jagers?"

Declan slikt even, en kijkt Liva hulpeloos aan in de hoop dat ze hem helpt, maar ze doet niets en laat het aan hem over. "Mijn familie waren jagers, en zijn inmiddels gedood door Liva. Ik ben mijn best aan het doen om te bewijzen aan haar dat ik aan haar kant sta en niet die van de jagers, vooral sinds ik mijn gave niet onder controle had en haar bijna had vermoord vanwege het feit dat ik de gave op een manier gebruikte waarvoor hij niet bedoeld was: haar proberen tegen te houden om haar bij te halen al dan niet aanvoelen waar ze was."

"Ben je wel eens gaan jagen?"

"Toen ik nog geen keus had, had ik geen andere keus dan met mijn ouders mee te gaan, maar ik heb nog nooit gedood of verwond. Sinds ik zelf kan kiezen bleek ik één van de uitverkorene te zijn en deed ik mijn best om mij niet mee te laten slepen door mijn ouders en hun metgezellen. Volgens hen zouden mythische wezens gevaarlijk zijn en niet horen te bestaan, maar nu ik ze zelf heb ontmoet, weet ik wel beter."