Het Mysterie Der Legende

Hoofdstuk 42

Liva zit in haar gastenkamer waar ze voorlopig zal verblijven. Ze zit op het hemelbed, en blijkbaar hebben ze de kamers speciaal ingericht voor uitverkorenen mochten ze deze krijgen. De muren zijn allemaal rood. De kleur van het hemelbed is eveneens rood. De grond is gelukkig laminaat, waardoor ze gelukkig niet alles rood ziet. De andere meubels zijn wel wit. Er zijn een aantal deuren die de vuuruitverkorene nog niet heeft uitgeprobeerd. Het verkennen van haar kamer moet nog gebeuren, maar ze denkt aan de woorden die stadsbaas Charles hen verteld heeft.

Het stelt haar niet gerust dat er heel veel steden zijn vol met jagers die het op haar en de anderen gemunt hebben. Nu zouden ze hier veilig zijn, maar zo voelt ze zich niet. Ze hoopt veel informatie te krijgen en te weten te komen wat hen te wachten staat, maar aan de andere kant wil ze hier ook zo snel mogelijk weg. En toch, de stad ligt goed verborgen en ter bescherming tegen de jagers dankzij de duisterste mythische wezens. En toch, hier kunnen net zo goed jagers zitten.

Hoofdschuddend dat ze het er wel later over zal hebben met de andere drie uitverkorenen, loopt ze naar één van de deuren, wetende dat zich moet opfrissen en iets beters moet aantrekken. De eerste deur leidt naar haar eigen badkamer met een toilet, wastafel en verder is er niets direct zichtbaar. Liva loopt dan ook door de badkamer heen dat smetteloos wit is. Alleen de vloer is zwart. Achter een muur komt een grote inloopdouche tevoorschijn. Handdoeken liggen in de kastjes, en twee hangen er al klaar. Liva loopt de badkamer uit en opent de andere deur. Een inloopkast wordt zichtbaar. Broeken, shirts, truien, jurken, ondergoed, en zelfs verschillende schoenen staan in de kast. Met opgetrokken wenkbrauwen bekijkt ze de maten. Het is een opluchting dat er meerdere maten zijn, waaronder ook die van haar.

Besluitend om een rode jumpsuit aan te trekken met zwarte sneakers, pakt ze deze en loopt ermee naar de badkamer waar ze zich in de inloopdouche gaat opfrissen. Het duurt niet lang, en ze staat al snel weer aangekleed haar haren te drogen om dan ook de badkamer uit te gaan. Precies op dat moment wordt er op de deur geklopt en roept ze dat de persoon binnen kan komen.

Het is Eunice die als enige haar kamer binnen komt. Ze draagt een blauwe jurk dat aantoont dat ze de watergave beheerst. Blijkbaar is de bedoeling dat ze bij officiële gelegenheden dit soort kleding dragen, al mogen ze duidelijk kiezen of ze een jurk, jumpsuit, rok met shirt of een broek met shirt dragen. Het is niet de reden dat Eunice haar komt bezoeken, eerder met de vraag hoe ze zich voelt.

"Weet je, Eunice. Ik wil je stad niet beledigen, maar overal zijn er steden waar ook jagers zijn. Ik vraag me af hoe hij screent en hoe betrouwbaar hijzelf is. Ik kan mij het niet voorstellen dat in deze stad geen jagers zijn, en als die er zijn dat ze zich echt niet kenbaar maken. Ik denk niet dat we hier volledig veilig zijn, net zoals op vele andere plekken en dat het hier net zo onveilig is. Want vertel me, hoe kan hij weten wie jager is en wie niet? Waaraan herkennen jullie de jagers zogenaamd?"

Eunice trekt een wenkbrauw op, proberend kalm te blijven terwijl ze Liva wil uitschelden omdat ze haar stad niet vertrouwt. Voordat ze kan reageren gaat Liva verder. "Het zal je boos maken, Eunice. Maar jij bent als enige uitverkorenen niet buiten dit gebied geweest waar je jezelf veilig maant. Jij bent niet in aanraking gekomen met jagers. Wij zijn dat wel, hebben vaak genoeg moeten vechten, zijn bij meerdere steden door burgers opgehouden. We hebben meerdere valleien bezocht en dan ook nog moeten beschermen. Jij weet niet hoe het eraan toe gaat buiten je veilige haven. Jij bent nog nooit in Drakendam, Leeuwenhart of Vleugelrijk geweest. Ik heb een enorme reis achter de rug van Drakendam naar hier toe. Zelfs in drakendam zijn er jagers, wat ik nooit geweten heb. Alsof het nog niet erg genoeg was wilden merendeel mij op de brandstapel omdat ze mij een heks vonden. De officiële stadsbaas is vermoord door jagers omdat hij aan mijn kant stond en het nu mijn vader die de taak voorlopig overneemt tot ik terugkeer. Ga me niet zeggen dat het niet mogelijk is dat hier mogelijk even goed jagers kunnen zitten."