Ölüm Meleği

İlk Ölüm

O Gece Bora beni şehir dışına çıkarmıştı kaç gün sonra kendime geldim bilmiyorum gözlerimi karanlık bir odada açtım kaç kere rüyamda bağırarak uyandım sayısını unuttum yine bağırarak uyandım saçlarım terden ıslanmıştı göz yaşlarımı sildim ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim yoktu Bora annemin bir tanıdğıydı arada beni görmeye gelirdi o gün beni orada bulmuştu onunla henüz konuşmamıştım ama yüzleşmem gerekiyordu bunun farkındaydım..

Odanın kapısı tıklattı kapı ağır ağır açıldı..

"Maya uyanık mısın?" dedi.

"Evet" sesim beklediğimden kısık çıkmıştı.. Odanın ışığını yaktı sarı ışık odayı doldururken yatakta doğruldum o da yanıma geldi ve yatağın kenarına oturdu..

Önce bana baktı gözlerim dolu dolu ona baktım bir anda beni çekti ve sarıldı bunu bekliyormuş gibi bağıra bağıra ağlamaya başladım..

"Benim ne suçum vardı?" dedim bağırarak "Ben ne yaptım onlara Bora!" dedim cevap vermiyordu susuyordu! Verecek cevabı yoktu çünkü.. Ben kendi halimde bir insandım babamdan bile nefret ederken babam yüzünden başıma gelenler beni merak etmiş miydi ondan bile emin değildim..

Bora beni geri çekti ve gözlerime baktı..

" Geçicek bugün değil ama sana söz veriyorum geçecek" dedi

Hayır diye geçirdim içimden hiçbir şey geçmeyecek! Acı hep aynı kalacak! Acı hep benimle olacak..

"Bora" dedim ağlayarak.

"Bana yardım et.." ondan başka kimseye güvenemezdim..

"Ne istiyorsun Maya bana onu söyle!" dedi

Aklıma gelen ilk şeyi söyledim "Yeniden doğmak istiyorum" dedim "Yeniden doğum katillerimi öldürmek istiyorum" Bunu o kadar istiyordum ki! Şuan tek istediğim buydu..

"Maya bunu istediğine emin misin" dedi

"Hiç bu kadar emin olmamıştım!" kafa salladı bana ve ayağa kalktı..

"Senin için bunu yapacağım bir kaç arama yapıp geleceğim ne yapabiliriz bakalım" dedi
Tam odadan çıkacakken arkasından bağırdım "Bora! Babamda bilmeyecek" dedim en az onlar kadar suçlu olan babam..
Onunda sırası gelecekti..

O gece bütün gün yattım hiçbir şey yemedim sadece boşluğa baktım ve kafamın içinde ki o ismi tekrarlamaya başladım.

Merih Atay!

Sabah Bora yanıma geldi..

Hemen doğruldum ve ona baktım "Buldun mu bir şey?" dedim

"Buldum ama tehlikeli Maya" dedi

"Anlat" dedim hiçbir şey umurumda değildi..

"Yarın gazete ve sosyal medyaya senin ölüm haberini gireceğiz ve senin öldüğüne dair bir kaç iz bırakacağız kanın, saçın gibi" dedi ve devam etti..

"Agah bey diye bir tanıdığımız var ben çok güvenirim ona seni ona teslim edeceğim ve her anlamda o seni yetiştirecek" dedi gücüm diye düşündüm o an..

"Adın, kimliğin belki dış görünüşün biraz değişecek sen hazır olunca intikamın alabileceksin" dedi kafa salladım her şey düşünülmüştü..

"Ne zaman başlıyoruz" dedim.

"Hemen!"

Evet evden çıkmış Agah denen o adamın yanına gidiyorduk kalbimde hiçbir his yoktu nefret dışında nefretim o kadar büyüktü ki başka bir şey hissetmiyordum..