Başımda ki ağrı ile gözlerimi açtım burnuma tanıdık o pis koku geldi ellerimi oynatmaya çalıştım ama hareketlerim kısıtlanmış gibiydi gözlerimi kırptım bir kaç kez ağzımda iğrenç bir tat vardı..
Tek istediğim biraz suydu.
Görüşüm önce bulanıktı
Bir kaç kez gözlerimi kırptım yine o odanın içerisinde yine o yatağa bağlıydım.
Nefretler savurdum içimden bağırmaya ne gücüm ne de mecalim vardı içimde umutsuz bir çaresizlik hissettim sanki buradan asla ama asla çıkamayacaktım.
"Saye?" o tanıdık sesi duydum kafamı çevirince onu gördüm.
Ona baktım ama boş bir bakışı.
"Sen gerçek değilsin hayal görüyorum" dedim
"Hayır burdayım yanındayım!" dedim
Gözlerimi kapatıp açtım.
Gerçek değil, gerçek değil o burada değil diye tekrarladım göz yaşlarımla..
Korkarak tekrar açtım gözlerimi.
Hala oradaydı.
Deliriyordum..
"Ben deliriyorum" dedim titreyen sesimle
"Güzelim bana bak" dedi "Buradayım senin yanındayım." dedi naif sesiyle.
"Me-Merih gerçekten sen misin?" dedim göz yaşıma.
"Benim güzelim"
Ağlamaya başladım neyin gerçek neyin hayal olduğunu bile anlamıyordum..
"ben bilmiyorum Merih ne gerçek ne değil anlamıyorum artık" dedim
"Sakin ol çocuklar bizi bulacaktır" dedi
"Bulurlar mı?" dedim
"Tabi hadi ağlama artık" dedi
Kapı sesi gelince ikimizde sustuk korku dolu gözlerle kapıya baktım onu görmek istemiyordum Merih'i nasıl yakalamıştı buradan nasıl çıkacaktık?
"Kavuştunuz mu sonunda?" dedi Alayla
"Seni öldüreceğim duydun mu lan beni!" dedi
"O sesini alçat Atay! Burası benim mekanım burada beni öldüremezsin ama ben sizi öldürebilirim"
"Gücün ona mı yetiyor lan! O yüzden mi ellerimi bağladın korkuyor musun lan!"
Merih ne yapmaya çalışıyordu onu öfkelendiriyordu onu tanımıyordu ne yapacağını ya da neler yapabileceğini bilmiyordu..
"Merih yapma!" dedim
Merih yeşil gözleriyle bana baktı
"Ne yapıyorum güzelim doğruları söylüyorum" dedi gülerek.
Kaan bir anda ona bit yumruk attı Merih ağzında ki kanı tükürdü.
"Bu kadar mı?" dedi gülerek
Aptal mı bu adam?
"Kes şunu Merih!"
"Kadınını dinle Merih beni öfkelendirmek istemezsin!" dedi
Ayakta duran Kaan ayağına tekme attı Merih ve Kaan yere düştü.
Merih yüksek sesle bir kahkaha attı.
"Bu halde bile senden daha güçlüyüm gördün mü Saye" dedi
"Merih! Kes şunu!"
"yetimhane de mi böyleydin yoksa!?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm Meleği
ChickLitCanım o kadar yanıyordu ki yerde kıvranıyordum ağrıdan az önce tanımadığım bir grup tarafından tecavüze uğramış ve bir yolun ortasına atılmıştım ben Haldun Kozcuoğlu'nun kızıydım ve bir intikam için gözlerini bile kırpmadan beni ölüme terk etmişlerd...
