Olanların üzerinden neredeyse bir hafta geçmişti bu bir hafta içerisinse hayatımın en sakin haftası olabilir diye düşündüm Merih daha iyiydi diğerleri de benim varlığıma alışmışlardı şuan tek sorun benim hislerimdi benim planım evet tek sorun buydu..
Ben!
Bugün yapacağım en önemli şey Merih'in eski kız arkadaşının kliniğine gitmek onu görmek olacaktı.. Onunla konuşmak istiyordum..
O sırada telefonum çaldı arayan Bora'ydı bende ki değişim Agah ve Bora'yı rahatsız ediyordu bunu biliyordum ama bazı şeyler elimde değildi onların anlamadığı şey buydu ve ben hiçbir şeyden vazgeçmiş değildim..
Telefonu açtım..
"Saye!" dedi sert bir sesle.
"Efendim?"sesim çok sakin çıkmıştı..
" Evde misin oraya geliyorum "dedi bir anda.
" Sakın! Gelemezsin buraya Bora her şeyi tehlikeye atarsın! "dedi
" O zaman bir saat içinde benimle dışarıda bir yerde buluş yoksa ben gelirim "dedi ve yüzüme kapattı..
Kahretsin!
Telefonu koltuğun üzerine attım. Biliyordum beni düşünüyorlardı benim için endişeleniyorlardı ama ben o güçsüz kız değildim bana zarar veremezler bir daha yapamazlar! Buna en başta ben izin vermem. Hislerimin olması neyi değiştirdi ki hiçbir şeyi ben yine o kızın intikamını almak zorundayım belki her şeyin sonunda Merih'le beraber ölürdüm ama onu yine öldüren ben olurdum..
İçeriye gittim ve hızlıca hazırlandım buluşacağımız yeri Bora'ya mesaj attım onunla buluştuktan sonra kliniğe gidecektim bir taksi çağırdım ve beklemeye başladım taksi gelince bindim telefonum titremesiyle ekrana baktım
Merih'di
Kimden: M.A
Bugün mekana gelir misin? Konuşmamız gereken bir şey var..
Mesaj üzerinde biraz düşündüm ne konuşacaktık benim de orada olmamı istiyordu mesaj yerine girdim.
Kime : M.A
Olur gelirim
Yazdım ve yolladım buluşacağımız yere benden önce gelmişti Bora ıssız bir yerdi kimse bizi görmesini göze alamazdım Bora yer altında tanınan bir insandı..
"Ne oldu?" dedim bana öfkeyle bakıyordu.
"o adama aşık mı oldun?" dedi bir anda!
"Sen ne saçmalıyorsun Bora ne dediğinin farkında mısın ben ona!" evet olmuştum evet kahretsin! Zehir yeşili gözleri beni zehirlemişti..
"Yok yani öyle bir şey!" dedi
"Hayır sadece plana uygun davranıyorum" dedim
"Saye yaşadıklarını unutma! Seni orada bulduğum geceyi ben nasıl unutmuyorsam sende unutma yoksa duruma el atacağım" dedi öfkelenmeye başlıyordum çünkü ben çocuk değildim ben o kız değildim..
"Bora! Ben değiştim! Ben artık o zayıf kız değilim! Ve emin ol ne yaptığımı biliyorum" dedim
"Biliyor musun Saye!" dedi
Gözlerimin içine bakıyordu..
"Biliyorum" dedim
"Yakında başlıyacağım önce güvenleri kazanmam gerekti" dedim
"Agah öyle anlatmadı geçen Merih'in ölümden kurtarmışsın" dedi Ah Agah! Derin bir nefes aldım..
"onu ben öldüreceğim Bora! Başkasının öldürmesine izin vermem!" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm Meleği
ChickLitCanım o kadar yanıyordu ki yerde kıvranıyordum ağrıdan az önce tanımadığım bir grup tarafından tecavüze uğramış ve bir yolun ortasına atılmıştım ben Haldun Kozcuoğlu'nun kızıydım ve bir intikam için gözlerini bile kırpmadan beni ölüme terk etmişlerd...
