Gözlerimi bir kaç kez kırparak açmaya çalıştım, midem bulanıyordu yavaşca doğrulmaya çalıştım ve koltukta oturur pozisyona geldim karşımda duran camdan havanın karardığını gördüm. Bir bir olanları düşündüm en son gözüm kararmıştı ve şimdi bu odada yalnızdım.
Hayal o neredeydi? Peki?
Ortada duran masanın üzerine baktım çerçevede en son gördüğüm resim duruyordu bir kumanda ve telefonum.
Kumandanın üzerinde bir not vardı kalktım ve onu elime aldım ne oluyordu? Notun üzerinde "İzle" yazıyordu
Telefonuma baktım Merih mesaj atmış ve o iyi olduğunu beni merak etmememesini yazmıştı.
Merih'de tamam güzelim diye cevap vermiş beni neden bulmadıkları belli oluyordu.
Kumandayı elime aldım şu lanet durum canımı sıkmaya başlamıştı.
Tuşa bastım ve karşıma ilk önce Poyraz ve diğerleri geldi Bora'yla konuşuyorlardı ses verdim biraz. Poyraz'ın Merih'i kurtarmak için beni verdiğini gösteren bir videoydu bu..
Video bitince ekranda Hayal çıktı ya da adı her neyse!
"Neden hala hayatta olduğunu düşünüyorsundur! Ben söyleyeyim! Çünkü sana kolay bir ölüm yakışmaz önce her şeyi kaybedeceksin! Yapayalnız kalacaksın! Ölmek isteyeceksin ama ölemeyecek hale geleceksin! Yavaş yavaş delirmeye başlayacaksın!
Bu video Merih'e göndermemi istemiyorsan beni aramaya kalkma ya da o aklından bir oyun geçirme! Ben abim değilim o sana aşıktı! Ben senin düşmanınım!"
Video bitti ekran karardı! Lanet olsun!
Ayağa kalktım ve televizyonu yere attım!
Eşyalarımı alıp evden ayrıldım.!
Soğul hava yüzüme çarpmıştı ne yapacaktım şimdi lanet olsun bir şey bulmalıyım ama ne o an aklıma gelen fikirle yoldan geçen bir taksiyi durdurdum bana yardım edecek tek bir kişi vardı o da Agahtı.
Şöfore gideceğim yeri söyledim ellerim buz gibi olmuştu ne haldeydim hiçbir fikrim yoktu sadece olanları Merih'in öğrenmesinden korkuyordum bunları öğrenince bir daha asla arkadaşlarının yüzüne bakmazdı çünkü aslında bu yaşananların sebebi Poyraz'ın beni Bora'ya vermesiydi Merih onu asla affetmezdi nasıl izin verirdim buna..
Bir çaresi olmalı araç durunca ücreti ödedim ve indim koşarak Agah'ın yeni mekanına geldim en son olanlardan sonra adres değiştirdiğini söylemişti.
Binadan içeriye girince lobide bir adam duruyordu onun yanına gittim.
"Benin acilen Agah ile görüşmem gerek!" dedim
"Siz Kimsiniz?" dedi bana şuan bütün sinirimi bu adamdan çıkartabilirdim.
"Siz Saye geldi diyin ve acele edin! Çabuk!" diye bağırdım adam bana ters ters baktı ve bir telefon açtı.
"Buyurun Saye Hanım" dedi onu görmezden gelerek yürümeye başladım asansöre bindim ve bana söylediği kata çıktım uzun koridorda yürürken bir an başım döndü.
Elimi duvara dayadım ve bir süre öyle kaldım.
Derin bir nefes aldım yürümeye devam ettim odaya girince Agah beni ayakta bekliyordu.
"Kızım?" dedi babacan bir sesle sonra bende ki tersliği anlamış olacak ki
"Ne oldu Sana? İyi misin?" dedi artık sesinde endişe ve panik vardı.
"Hiç iyi değilim! Bana yardım etmen gerek!" dedim
"Dur bi otur soluklan ve ne olduğunu anlat bana" dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm Meleği
Literatura FemininaCanım o kadar yanıyordu ki yerde kıvranıyordum ağrıdan az önce tanımadığım bir grup tarafından tecavüze uğramış ve bir yolun ortasına atılmıştım ben Haldun Kozcuoğlu'nun kızıydım ve bir intikam için gözlerini bile kırpmadan beni ölüme terk etmişlerd...
