Ölüm Meleği

Şırınga

Ağzımda acı bir tat vardı birbirine girmiş kirpiklerimi ayırdım beyaz bir ışık gözlerimi aldı önce ağzım ve dudaklarım kurumuş ışık gözlerimi kamaştırıyordu..

Neredeydim ben?

Ahh başım! Başım o kadar çok ağrıyordu ki..

O an bir yatakta yattığımı anladım ellerini oynatmaya çalıştım ama olmadı.

Ayaklarımı oynatmaya çalıştım! Olmadı hareket edemiyordum ne olduğunu algılamaya çalışıyordum ama zihnim o kadar bulanıktı ki..

Gözlerim ağır ağır tekrar kapandı en son duyduğum ses açılan kapı sesiydi..

Yağız'ın ağzından

"Hala uyuyor mu?"

"Uyuyor! Zehri vücudundan atması zaman alacak bırakalım dinlensin"

"Saye'yi nasıl söyleyeceğiz Merih'e!"

"Söylemeyeceğiz!" Dedi Poyraz ben artık ne düşüneceğimi inanın bilmiyordum buraya geleli haftalar oluyordu..

"Kızı orada bıraktık! Merih olanları öğrenince neler olacak sanıyorsun! Onu kaybedeceğiz her şey daha kötü olacak!"

Poyraz ayağa kalktı ve yanıma geldi "Kardeşimiz için yaptık! Bir tercih yapmamız gerekiyordu ve biz doğru olanı yaptık bunu Merih öğrenmeyecek!"

"O kız yine bizim yüzümüzden..." dedim ve devamını getiremedim bile ne düşüneceğimi bilmiyordum ya da ne yapacağımı bir yola girmiş o yolda kaybolmuştuk..

Merih gözlerini açmasını deli gibi istiyordum bir yanım da gözlerini açması hepimizin felaketi olacak diyordu..

O gün olanları düşündüm!

Hayatımızı karartan o günü!

O gün

Saye'nin ağzından

"Saye! Aç gözünü güzelim hadi bana bak" sesi duyuyordum ama ona ulaşmak çok zordu Merih neden hep en zor olan yerdesin!

Merih bu hayat neden bu kadar zor!

Ben yoruldum Merih ben çok yoruldum ölmeyi bile beceremiyorum! Ölünce geçer sanıyorum ama geçmiyor!
Merih neredesin? Burası çok karanlık! Merih korkuyorum!

"Saye! Ona bir şey oluyor lan! Ona bir şey oluyor! Bora bir şey yap!"

Bana ne oluyor Merih sesini duyuyorum ama seni göremiyorum!

Beni bırakma Merih!

"zehrin etkisi" dedi Bora

Yavaş yavaş gözlerimi açtım karşımda elleri bağlı bir Merih gördüm bana bakıyordu gözlerinde acı vardı gözlerinde korku vardı..

Agah ayakta duruyor ama iyi görünmüyordu.

"Me-Merih" sesim zor çıkmıştı.

"buradayım! Güzelim buradayım!"

"ama sen! Sen nefes almıyodun! Beni bıraktın sandım!"

"Bırakmadım! Bırakmam!" dedi

Ağlamaya başladım duygu yoğunluğu yaşıyordum gözlerim görüşü net değildi ellerim bağlıydı benimde ama hareket edecek gücüm yoktu..

"Ah ne romantik!" dedi Bora

"Ne istiyorsun bizden?" dedim sesim kısık çıkmıştı.

"Acı çekmenizi istiyorum!"