Ölüm Meleği

Geçmiş

Ne kadar zamandır burada böyle duruyorum bilmiyordum doğup büyüdüğüm evin önündeyim karşıda duran cam benim odamdı bu kadar zorlanacağımı bende  düşünmemiştim..

Geçmişten bu kadar korkup geçmişe bu kadar çekilen başka insan yoktu..

Elimin dersiyle gözümden akan yaşı sildim saatte baktım sonra saat 12 ye geliyordu Merih'le uzun zamandır konuşmamıştım beni merak ettiğini biliyordum ama şuan en son sorunum oydu..

Omuzlarımı dikleştirdim ve düz zeminde sadece topuklu notlarımın sesini dinledim..

Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki adım attıkça çocukluğumu görüyordum sanki şurada oturup kaç gece babamı beklemiştim?

Şurada kaç kez ağlamıştım?

Şurada kaç kez büyümek zorunda kalmıştım?

Şuan her attığım adımda o küçük kız oluyordum gidip ona sarılmak istiyordum geçti artık korkmana gerek yok demek istiyordum artık büyüdüm artık bize zarar veremezler..

Aklıma gelen kötü adımlarla eve doğru yürüdüm korumalar yoktu bu evi herkes bilmiyordu burası onun pis işlerini yaptığı yerdi yalnız olmak istemiştir her zaman olduğu gibi.

Kapıyı açıp eve girdim

Hiçbir şey değişmemişti duvar renkleri, koltuklar her şey en son hatırladığım haliyle karşımda duruyordu..

Biraz yürüdüm uzun koridora gelince duvarda olan fotogtaflarıma baktım bir kaçında annem ve babam vardı bir tanesinde annemin kucağında duruyordum..

Elim fotogtaf resminin üzerine gitti..

Sonra onun sesini duydum.

"Mekanı havaya uçuracağız evet onun evde olduğundan emin olun" dedi

"Merih Atay'ın ölüsünü bekliyorum bu gece"

Merih mi?

Ellerim titrerken duyduklarımı düşündüm.

Ve hemen elimi telefonuma attım kahretsin sarjım bitmişti!

Gitmem gerekiyor hem de hemen!

Tam gitmek için adım attım ki bir bez ağzım kapandı sonra etraf karardı..

Gözlerimi açtığım an karanlık bir yerdeydim ellerim bağlıydı.

Kahretsin!

Merih!

Debelendim ama ellerim zincirle bağlamıştı sakin kalmalıydım ama ağlamak geliyordu içimden bağırmak Merih kahretsin!

Kahretsin!

Nasıl anlamadım! Tuzak olduğunu nasıl!

Demir kilit sesi geldi ve kapı açıldı odanın ışığını yaktı ve tam karşımda durdu..

"Ölüm Meleğini daha güçlü bekliyordum ben" dedi alayla

"Mekanı uçurdun mu?" dedim

"Demek ki beni duydun!"

"Cevap ver!"

"Merih oraya girdiği an boom!" dedi

"Seni öldüreceğim duydun mu beni!" dedi

Yanıma yaklaştı yüzümde hala maskem duruyordu "Maske ile yüzünü saklayacak kadar korkaksın ama" dedi

Tam o sırada içeriye bir adam geldi

"Siz eğlenin biraz" dedi adama doğru beni göstererek bedenim titrerken korku dolu gözlerle ona baktım..

"Hayır hayır! Yapamazsın! Hayır gitme dur"