İKİNCİ BAHAR

15.BÖLÜM

Merhabalaar✨ 1K okunmanın verdiği mutlulukla bölümü bırakıyorum hemenn 🤪 Artık düzenli olarak her salı bölüm atacağım. İyi okumalar hepinize ❤️

Multimedia: Aycan Yıldırım

Umay'ın evde olmamasının şokuyla ne yapacağımı düşünmeye başladım. Elimi alnıma koyup stresten nefes alışverişlerim hızlanmıştı. Arkamdan birinin omzuma dokunmasıyla sıçrayıp bakışlarımı omzuma dokunan kişiye çevirdim.

Arkamdan gelen kişi Aycandı.

''Biraz oturalım beraber istersen. O arada sakinleşirsin.'' Dedi gülümseyerek. Ben ise söylediklerine odaklanmak yerine düşüncelerimle boğuşuyordum.

''Telefon etmem lazım.'' Deyip Aycan'ın yanından uzaklaştığımda telefonuma sarıldım. Aklıma tek gelen kişiyi aradım.

Emir'i.

Tek şansım Emir'in evde olmasıydı. O kadar yaşanan şeylerden sonra bu evde kalamazdım. Rehberime girip Emir'in ismini aradım. Bulduğumda aramaya başlayıp kulağıma götürdüm.

Çaldı.

Çaldı.

Çaldı.

Açan olmayınca sıkıntıyla bir nefes aldım. Tekrar arayıp telefonu kulağıma götürdüm.

Çaldı.

Çaldı.

''Hadi, Emir. Aç şu telefonu!'' Diye söylenirken bir umutla telefonu açmasını bekliyordum.

Emir, telefonumu açmamıştı.

Telefonu kulağımdan çekip sinirle gözlerimi yumdum. Hayatın cilvesi işte! Böyle şeyler sadece beni bulurdu.

''Emirle işin ne?'' Kulağımın dibinden gelen sesten irkilerek arkamı döndüm. Karşımda Korhan'ı görmeyi beklemiyordum. Korkudan kalbimin atış sesini duyabiliyordum. Damağımı hafifçe çekerek telefonumu çantama koyup Korhan'a döndüm.

''Beni mi dinliyordun?'' Dediğimde sorusuna cevap vermediğim için daha da sinirlenmişti. Bana karşı ilk defa sinirini bu kadar belli ediyordu. Anladığım kadarıyla bugün onu fazla kızdırmıştım.

''Telefonla işinin bitmesini bekliyordum.'' Dediğinde başımla onayladım.

''Sorumun cevabını alamadım?'' Bakışlarımı çimlere indirip göz temasını kestim. Sebebini söylemek istemiyordum kesinlikle. O yüzden başka şeylere odaklanıyordum. Bakışlarımı bu sefer o çok beğendiğim balkona çevirdim.

''Balkonu olan odada kim kalıyor?'' Diye sorduğumda kaşlarını havaya kaldırıp benimle beraber balkona baktı.

''Konumuz bu mu gerçekten?'' Dediğinde başımla onayladım. Daha ne kadar saçmalayabilirdim bilmiyorum!

''Çok merak ettiysen söyleyeyim. O odada Aycan kalıyor.'' Şaşkınlıkla gözlerimi açtım.

''Aycanla mı yaşıyorsun?'' Sorduğum soruya şaşırarak başıyla onayladı.

''Ve Berkanla.'' Dediğinde anne ve babasının nerede yaşadığını merak etmiştim. Belki de sağ değillerdi.

Şu an tek sorunun bu zaten Bahar!

''O odada Aycan'ın kalmasına şaşırdım.'' Bakışları iyice yüzümü inceliyordu. Anlamadığı şeyler vardı ve sanki mimiklerimden bunun cevabını bulmaya çalışıyordu. Biraz önce masada ortalığı yıkarken şimdi aradaki resmiyeti kaldırmış, kimin hangi odada kaldığını konuşuyorduk.

''Neden?'' Balkona tekrar baktığımda vereceğim cevabı kafamda tarttım.

''Böyle güzel manzaralı bir odayı ben Serkan'a vermezdim.'' Dediğimde gülerek yüzüme bakmaya devam etti.