INEFFABLE|LARRY✓

12

Medyaya ölüyorum 🥵
Yorumlar 🙏🏻🙏🏻

Harry odaya geldiğinde Louisi yatağın kenarında elleriyle oynarken buldu. Yavaşça hareket ederek yanına oturdu. Ellerini elleri arasına aldı ama Louis hala kafasını kaldırmamıştı. Harry ellerinden birini bıraktı ve Louisin çenesine getirdi ve kaldırdı.

Küçük omeganın gözleri kıpkırmızı olmuştu.

"Lan kim ağlattı seni! Louis iyi misin? Kim o ibne şöyle ağzına sıçıcam. Louis konuşsana kim ağlattı seni!"

Harry sinirle ayağa fırladı bir sağa bir sola giderken Louise bağırıyordu. Louis korkuyla yataktan bir adım geriye gitti çünkü çok sinirli gözüküyordu. Yüzü kıpkırmızı olmuş,elleriyle konuşmasını destekliyordu.

Harry Louisin oturduğu yere bakınca korkuyla geriye kaçtığını gördü. Yanına gitmek için bir adım attığında Louis bir adım daha geriledi. Korkuları vardı korkuları annesi onu terk ettiğinden beri vardı son kaçırılma olayından itibaren daha fazla artmıştı.

"Şşt sakin ol sana asla zarar vermem"

Harry yüzünde kocaman bir gülümsemeyle samimi bir şekilde Louisle konuşuyordu. Louis ister istemez kapılıyordu yeşil gözlü alfanın sularına. Harrynin uzattığı eline daha eline bile sahip olamazken tutundu. Eşi olmasından kaynaklanıyordu sanırım bu kadar güven.

Harry yüzündeki gülümsemeyi bozmadan kendine çektiği omegaya sıkı sıkı sarıldı. Kucağındaki minik omega yüzünü alfanın boynuna gömdü ve elleri çok geçmeden sırtına geldi. Harry yavaşça hareket ederek yatağa ilerledi. Elleri küçük omeganın saçlarına gitti ve okşamaya başladı.

"Louis neden ağladın?"

Harry ellerini omeganın yanaklarına getirdi ve hafifçe dudağını büzmesini sağladı şuan dudağı aşırı öpülesi duruyordu ve alfanında kendini pek tutacağı yok gibiydi ama omegaya asla emrivaki yapamazdı. O isterse seve seve karşılık verirdi ama karşısındaki omeganın istemesi gerekiyordu.

"Alfa benimle mühürlenmek zorunda değilsin ne de olsa birbirimizi tanımıyoruz ve sana uygun biri değilim baksana başınıza neler getirdim. Senin gibi yakışıklı bir alfanın peşinde çok kişi vardır zaten illaki içlerinden sana uygun bulunur."

Louis istemeye istemeye konuştu. Özellikle son cümleyi sesi aşırı kısık bir şekilde söyledi ama karşısındaki bir alfaydı elbette duymuştu. Ve alfanın yüzünde bir gülümseme açmıştı.

Minik omeganın ondan başkasıyla olmasını istemediğini anlamıştı son cümlesini söylerken ki yüz ifadesi ve sesinden zaten söylemese bile kokusundan buram buram kıskançlık ve üzüntü geliyordu zaten.

"Benim ne istediğimi söylemedim ama küçük omega"

"Ben küçük değilim sen büyüksün" omega sonra dediği şeyin farkına vardığında gözleri kocaman açıldı ve ellerini kendini korumak ister gibi havalanmasına izin verdi.

"Alfa ö-özür dilerim gerçekten özür dilerim y-yanlışlıkla ağzımdan ka-kaçtı özür d-dilerim"

Omega gözleri dolmuş kocaman gözleriyle karşısındaki alfaya bakıyordu. Alfa başta dediği şeye gülümsedi ama sonra yaptığı şey ve sözlerini duyduğunda hafif bir korkuyla ve kocaman bir endişeyle bakmaya devam başladı.

Ellerini uzattığında omega elleriyle yüzünü saklamaya çalışırken daha fazla korkmaya başladı. Harry minik omeganın ellerinden tuttu ve yüzünü açığa çıkardı. Ellerini ellerinden çekerek ellerini yanağına yaklaştırdığında karşısındaki omega sıkı sıkı gözlerini kapatmış alfanın darbesini bekler gibi bir hale büründü.