INEFFABLE|LARRY✓

26

Yorum yapmayı ve vote atmayı unutmayın

Bu arada profilimde yayınlandığım diğer kitaplara bakmayı unutmayın

1 ay sonra

"Louis biz bunu her sabah yaşamak zorunda mıyız"

"Ne yapabilirim Harry"

"Sabah abur cubur yememelisin mesela"

"Ama yemek istiyorum"

Louis dudaklarını büzdü ve alt dudağını öne çıkarttı. Gözlerini kocaman açıp başını yan çevirdiğinde ortaya dayanılmaz bir tatlılık çıkıyordu. Harry her ne kadar sabah abur cubur yemesini istemese bile bu haline dayanamıyordu. Mecbur kafasını salladı. Zaten bunu her sabah yaşıyorlardı. Bu diyoloğun aynısını.

Louis zafer sırıtışıyla masaya buzdolabından çıkarttığı kahvaltılıkları yerleştirmeye devam etti. Harry ise Louisin yüz ifadesinin etkisinden hala çıkamamıştı. Louis eliyle 3 2 1 yaptı ve 1 yaptığı an Harry Louisin kolunu çekti ve dudaklarını birleştirdi. Louis öpücüğün arasında gülümsedi ve öpücüğü daha da derinleştirdiler. Harry ellerini Louisin kalçasının altında birleştirdi ve masaya oturttu.

İkiside ıslak bir şekilde ayrıldı. İkiside bu hallerine gülüyordu.

"Senden nefret ediyorum"

"Bende seni seviyorum"

İkiside kıkırdadı. Harry geri çekildiğinde Louis masadan atladı ve işine devam etti. Harry'de Louise yardım etti ve kısa süre içinde kahvaltıyı hazırladılar. Sessiz bir şekilde kahvaltılarını yaptıktan sonra çay içme kısmına geldiler.

"Baban bizi neden çağırdı ki?"

"Hiç bilmiyorum ama kötü birşey olduğunu sanmıyorum eğer en ufak sorun çıkarsa gidip bir daha oraya gitmeyeceğimize emin olabilirsin"

"Harry o senin baban ona sırt çeviremezsin" Harry omzunu silkti ve dalgın dalgın masaya bakmaya başladı. Louis elini uzattı ve Harry'nin elinin üstüne kendi elini koydu. Harry elinin üstündeki eli hissettiğinde Louise baktı ve gözlerinin içinde bile belli olan bir gülümseme bıraktı.

"Bugün oraya gidelim Harry. Ne olacaksa olsun"

"Seni ne kadar sevdiğimi tahmin bile edemezsin Louis" Louisin gözünden bir damla yaş düştü ve sonsuzluğunu ilan etti. Şaka arasında söylese bile asla duygulu bir şekilde seni seviyorum diyemiyordu. İçinden belki defalarca demişti ama asla sesli bir şekilde Louise söylemedi. İstiyordu gözlerinin içine bakıp bağırarak sevgisini ilan etmek istiyordu ama beyni durmasını emrediyordu. Ne kadar affetse bile hala ona karşı içinde kırgınlık vardı. İkisi artık mühürlendiği için içindeki kırgınlığı Harry'de hissedebiliyordu.

"Herşey için tekrar özür dilerim Louis. Beni belki asla tam anlamıyla affetmeyeceksin ama özür dilerim"

"Affetmek istiyorum Harry. Yemin ederim bunu çok istiyorum ama olmuyor"

"Anlıyorum seni" Bu seferde Harry elini uzattı ve elinin altında kalan minicik eli elleri kendi ellerinin arasına aldı ve üstüne öpücükler kondurmaya başladı.

"Şu 1 aydır yeniden doğmuş gibi yaşıyorum. Sanki bundan önce hiç yaşamamışım gibi"

Louis tam ağzını açıp birşey diyeceği sırada boğazını yakan safra tadıyla ayağa kalktı ve banyoya koştu. Harry'de hemen arkasından koştu. Louis klozete eğilmiş bütün sıvısını bırakırken Harry lavaboda avcuna şu doldurdu ve kafasının üstünü ısladı. Saçlarını geriye çekti ve alnına öpücük kondurdu.