Just Once

Chapter 19- A lie

Napabuntong-hininga ako na nakatitig kay Carmi at ni Thaddeus na natutulog..

She's so vulnerable..and I felt so guilty knowing that she's really hurt and miserable.

"You don't deserved to be hurt like this Carmi..I felt sorry for everything.." bulong ko dito at saka hindi ko napigilan ang pagtulo ng mga luha ko. Nanginginig ang aking kamay na hinaplos ko ang mukha niya.

Naihilamos ko ang aking mga palad sa aking mukha.

Kanina ay sobra siyang nag-alala nang makita niya akong umiyak pagkatapos niyang sabihin na ni-raped siya three years ago. Hindi ko na napigilan ang sarili ko na mapaluha seeing her broken and hurt because of the past. Nagtatanong siya kung bakit ako umiiyak..I just hugged her and say sorry to her..Alam kong naguguluhan siya sa mga pinagagawa ko but I promised to myself that one of this days ay masabi ko na sa kanya ang totoo..At kung darating man ang araw na iyon ay inihanda ko na ang aking sarili..Hindi ko hinangad na matanggap niya ako dahil kahit ako sa sarili ko ay hindi ko napapatawad. Hindi ko tanggap sa sarili ko na may nagawa akong mali.

Pinabihis ko siya kanina at saka pinatulog..She said na wag muna raw akong aalis dahil natatakot siya and I did hanggang sa nakatulog na siya.

Nakaupo lang ako sa tabi nila at pinagmamasdan sila. I'm hurt..Pinangako ko sa sarili ko na balang araw ay buuin ko ulit sila...iyong walang takot at pag-alinlangan..iyong masaya at walang pangamba lamang.

Alam kong nasaktan siya ng sobra and I want to ease the pain she's in right now but how?..I wish it could be easy to do it pero hindi dahil naduduwag ako.

Ano ba ang ipinagbago?kahit noon pa man ay duwag naman talaga ako. Akala ko ay lahat ng bagay ay pwede kong makuha ng walang consequences..I have everything..money, popularity and fame but there's something inside me empty..hinahanap ko at hindi ako pinapatulog ng nakaraan. Ang nakaraan na nagdadala ng bangungot sa araw-araw na hindi ko pa masabi ang totoo. I am a fucking asshole! that until now, I really can't forgive myself.

It's been three years had passed. Three years kong pilit na kalimutan ang nangyari..Three years kong dinadala sa sarili ko ang konsensiya dahil sa ginawa ko..

I wrecked someone's life and it's unforgivable..

Tatlong taon akong hindi makatulog ng maayos..

Tatlong taon akong inuusig ng konsensiya..Hindi ko alam na dahil sa pangyayaring iyon ay maraming magbabago..Gago ako! dahil hindi ko naisip ang mga bagay...ang mga consequences na pwedeng mangyari bago ko ginawa ang kahayupan ko.

Para akong mababaliw sa ginawa ko. Simula nung mangyari ang malaking kahangalan ko ay malaki ang ipinagbago ko. I was quite and lonely..paminsan-minsan na lang ako lumalabas dahil naiisip ko ang nagawa ko.

That night...
That darkest night of my life changes everything..

FLASHBACK

Three years ago..

Nagmulat ako ng mata..napatingin agad ako sa wall clock..alas quatro na pala ng umaga. Nasa mini sofa bed pa rin ako ng kwarto ni Carmi. Napangiti ako nang makita ko siyang humihilik at payapang natutulog sa sofa..Kagabi ay takang-taka siya kung bakit nandito ako sa bahay niya. Pumunta kasi ako kahapon sa Orphanage at nagtaka ako kung bakit hindi ko nakita si Carmi at napag-alaman ko mismo sa dalawang madre na nagbakasyon pala si Carmi sa pamilya niya and I don't know what came out in my mind kung bakit pinahanap ko kung saan nakatira si Carmi and the next thing I knew ay nasa harap na ako ng bahay nina Carmi at nag-aabang na lumabas siya. Naulanan pa ako sa kahihintay..para akong tanga sa labas at hindi ko naman naiintindihan ang sarili ko kung bakit ako nag-aabang sa kanya. Thanks to the angels from heaven dahil nakita niya ako at saka lumabas siya at pinapasok niya ako sa kwarto niya dahil natataranta siya na makita ako ng pamilya niya and the rest is history..