The American boy.

Κεφάλαιο 23.

Για έναν απροσδιόριστο λόγο δεν μπορώ να κάνω αφιέρωση από το κινητό. Το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στην γλυκύτατη DiaJuno ❤️

___________________________

Με άγγιξε 

και ήταν

σαν να χορεύουν τα αστέρια 

πάνω στο κορμί μου 

___________________________

«Μετακόμισε μαζί μου.» Απαιτεί ο Blake και το στόμα μου ανοίγει από έκπληξη. Δεν μπορεί να σοβαρολογεί.

«Πρέπει να σε εντυπωσίασα πολύ στο κρεβάτι για να μου ζητάς κάτι τέτοιο.» Του λέω για να σπάσω την αμηχανία που νιώθω.

Η ερωτική στιγμή που είχαμε προηγουμένως περνά φευγαλέα από το μυαλό μου, ήταν η λύτρωση μου, ό,τι χρειαζόμουν για να νιώσω ξανά ζωντανή.

«Σοβαρολογώ, Val» Ανακάθεται για να έχει καλύτερη οπτική και συνεχίζει,

«Θα είμαστε διαρκώς μαζί, δεν θα κοιμόμαστε χώρια, θα μπορώ να σε πηγαίνω στη σχολή, να σου μαγειρεύω, να –»

Τον διακόπτω φιλώντας τον στα χείλη.

«Όλα αυτά ακούγονται δελεαστικά, αλλά δεν είναι λίγο νωρίς;» Αναρωτιέμαι φοβισμένη. Με τον Blake αρχίσαμε να τα πηγαίνουμε καλά πριν έναν μήνα, ίσως είναι νωρίς να προχωρήσουμε τόσο πολύ στην σχέση μας.

«Ούτως ή άλλως θα πρέπει να βρεις καινούριο διαμέρισμα, αφού ο David θα μείνει με την Emma όταν γεννηθεί το μωρό.» Έχει δίκιο. Η αλήθεια είναι ότι η σκέψη μου δεν είχε ταξιδέψει τόσο μακριά, ώστε να αναλογιστώ τι πρόκειται να γίνει τώρα που η Emma είναι έγκυος. Προφανώς και θα μείνει με τον David – αν επιτέλους φερθεί ώριμα και τον δεχτεί πίσω. Έπρεπε να περιμένω μια τέτοια εξέλιξη, αλλά για να είμαι ειλικρινής, μου κακοφαίνεται η ιδέα να φύγω από εκείνο το διαμέρισμα και από τον David.

«Δεν θα χαθείτε, Val.» Ο Blake απαντά στις σκέψεις μου και κοιτώ προς τα πάνω. Το χέρι του βρίσκει το μάγουλο μου και με χαϊδεύει απαλά.

«Μου ήρθε απότομα αυτό.» Απολογούμαι μα ο Blake κουνά καταφατικά το κεφάλι δείχνοντας την κατανόηση του.

«Σκέψου το, εντάξει; Έχεις διορία μέχρι αύριο, διαφορετικά θα προτείνω σε άλλη.» Με πειράζει και τον χτυπώ παιχνιδιάρικα στο γυμνασμένο του στήθος.