The American boy.

Λίγα λόγια...

Καλησπέρα αγαπημένες μου, 

εύχομαι να είστε όλες υγιείς και να περάσατε ένα όμορφο και ξεκούραστο καλοκαίρι! 

Στις μικρές αναγνώστριες θέλω να ευχηθώ μια καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, να διασκεδάσετε με τους συμμαθητές/-ριες σας και να διαβάζετε ε! 😋

Όσες δίνετε φέτος πανελλήνιες, μην μπείτε στην διαδικασία να αγχωθείτε, έχετε 9 μήνες μπροστά σας για να δώσετε τον καλύτερο εαυτό σας. Και αν κάτι δεν πάει όπως το θέλετε, δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Πάντα θα υπάρχει μια λύση. 

Για όσες είστε πρωτοετείς, να σας καλωσορίσω στην πιο ωραία περίοδο της ζωής σας! Μου το έλεγαν και δεν το πίστευα, αλλά τώρα που μπαίνω στο τελευταίο έτος των σπουδών μου, νοσταλγώ τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις του πρώτου έτους ❤

______________________________________________

Έλαβα αρκετά προσωπικά μηνύματα, διάβασα τις δημοσιεύσεις σας και θέλω να σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον και την ανησυχία σας.  

Είμαι καλά. 

Πέρασα ένα όμορφο - όχι δημιουργικό, αλλά ξεκούραστο καλοκαίρι. Χρειαζόμουν πραγματικά λίγες διακοπές, μακριά από οποιαδήποτε συσκευή, μαζί με φίλους και οικογένεια. Έκανα πολλές βόλτες, απόλαυσα τον ήλιο, συζήτησα με φίλους, γέλασα, διάβασα βιβλία, είδα σειρές, στεναχωρήθηκα με τις φωτιές, θύμωσα, έκλαψα, βοήθησα. Ίσως για κάποιους να μην ακούγεται διασκεδαστικό ή παραγωγικό το καλοκαίρι μου, αλλά ήταν ό,τι χρειαζόμουν. 

Δεν ξέχασα την ιστορία μας. 

Πολλές φορές άνοιξα το αρχείο στο word και κοιτούσα την λευκή σελίδα χωρίς έμπνευση για αρκετά λεπτά. Και όχι μια μέρα. Κάθε βδομάδα προσπαθούσα να γράψω έστω και μια σελίδα ώστε να μπορέσω να ανανεώσω την ιστορία και να μην σας απογοητεύω, αλλά ήταν μάταιος κόπος. Δεν μπορούσα να γράψω τίποτα. Κυριολεκτικά, ούτε λέξη. Σαν να στέρεψαν οι ιδέες μου, σαν το μυαλό μου να διέγραψε οποιοδήποτε περιστατικό ή υπόθεση είχα σχεδιάσει. 

Δεν ήθελα να ανεβάσω ένα κεφάλαιο με 400 λέξεις χωρίς πλοκή, χωρίς να συμβαίνει κάτι ουσιαστικό, μια ίντριγκα, έναν καβγά, κάτι, απλά και μόνο για να ανεβάσω. Δεν βλέπω αυτήν την πλατφόρμα (και συνεπώς ούτε και εσάς) σαν μια υποχρέωση, όπου θα πρέπει να ανεβάζω υποχρεωτικά κεφάλαιο. Θεωρώ πως είναι αναγκαίο να κάνει κανείς ένα διάλειμμα, να μαζέψει τις σκέψεις και τις ιδέες του και να επιστρέψει όποτε νιώθει έτοιμος, χωρίς πίεση. 

Η ιστορία συνεχίζεται κανονικά. 

Απλώς θέλω λίγο ακόμη χρόνο μέχρι να ανεβάσω κεφάλαιο. Όπως είπα παραπάνω, δεν θεωρώ ότι είναι υποχρέωση, αλλά θέλω να είμαι συνεπής απέναντι της, γιατί εσείς στηρίζετε την ιστορία μου. 

Σας ευχαριστώ για ακόμη μια φορά για όλη την στήριξη και την αγάπη σας, τόσο σε εμένα όσο και στην ιστορία. 

Σας οφείλω μια τεράστια συγγνώμη και δεσμεύομαι ότι θα επανορθώσω. 

Συγγνώμη. 🙁

Μέχρι τα τέλη του Σεπτέμβρη σίγουρα θα ανέβει καινούριο κεφάλαιο. 

Ευχαριστώ για την κατανόηση και την υπομονή. 🙏

Σας φιλώ ❤