Hastanedeki basit bir karışıklık birçok kişinin hayatına dokundu.
Küçük bir günahın sonucu melek kadar günahsız bir sabinin şeytanın inine girmesine sebep oldu.
Kelebek etkisi yaratan bu karışıklık gerçekten bir hata mıydı? Yoksa planlanmış bir komp...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♪Çağan Şengül & Yasir Miy- Yara♪
♪Çağan Şengül & Yasir Miy- Eksik Kaldım♪
♪Çağan Şengül & Yasir Miy- Tenha♪
Hayatın bir çemberden olduğunu iddia edebilirim.
Ne kadar koşsanız da vardığınız yer başladığınız nokta olur. Ne kadar çabalarsanız çabalayın sonunuz başlangıcınız, başlangıcınız sizin sonunuzdur.
Merkezinizde daima sevdikleriniz vardır ve onlara el uzatmaya çalışan düşmanlarınız da etrafınızda pusuda durur.
Hayat belki 2πr'ye sığdıramayacağım kadar karmaşık ve kördüğümdür. Belki de çarkında dönen hamsterlar kadar basitleştirilmiş bir denklemdir. Ama değişmeyen bir şey varsa o da siz merkezdeki sevdiklerinize yaklaştıkça çember daralır ve tehlike çanları ötmeye başlar.
Yani sevmek bir zaaftı ve arttıkça düşmanlarınıza hedef tahtası haline gelir
"Söprayz madafakalar!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Duyduğum sesle gözümü araladım. Kaç saattir burada olduğumu bile bilmiyordum.
"Burak sesinin tıynetine başlayacağım şimdi. İyi ki gizlice gireceğiz dedik." Batur'un homurtusuyla ışığın süzüldüğü kısma bakış attım. Daha sonra onunla göz göze geldik.
"Karaca?" dedi yanıma koşarak gelirken, fakat gördüğü manzara her ne ise onu duraklatmaya yetmişti. Diğerleri de onunla birlikte soluğu yanımda alırken, "Ne oldu sana böyle?" dedi şok içinde. Elimdeki bağları çözdü daha sonra bileklerimi avucu içine aldı. Benim aksime sımsıcaktı.
"Poyraz." diye fısıldadığımda bakışlarını bana çevirip hafifçe gülümsedi. "Özür dilerim." dedi. Buraya gelmeden önce yaşadığımızı kast ettiğini biliyorum. Başımı sallamakla yetindim. Oysa içimde fırtınalar kopuyor gibiydi.
"Karaca!" diye bir bağırış duyduk ardından. Poyraz bakmak için başını çevirse de ben Özgür olduğunu anladığımdan ona bakmaya devam ettim.
