Hastanedeki basit bir karışıklık birçok kişinin hayatına dokundu.
Küçük bir günahın sonucu melek kadar günahsız bir sabinin şeytanın inine girmesine sebep oldu.
Kelebek etkisi yaratan bu karışıklık gerçekten bir hata mıydı? Yoksa planlanmış bir komp...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♪Feridun Düzağaç-Alev Alev♪
♪LittleMix - Little Me♪
♪Sia-chandelier♪ (BU ŞARKIYI LÜTFEN SAHNESİ GELİNCE OKUYUN!)
Bazı anlar vardır, ne yapsanız da zihninizden silinmeyen, kalbinizde derin izler bırakan, kanamayan ama kapanmayan da yaralar açan ve sizi derinden sarsan...
Bazı anlar vardır, rüyalarınıza konuk olan, dikenleri canınıza saplanan, ruhunuzun alevlerini körükleyen ve hayatınızı geri dönülmez şekilde değiştiren...
Bazı anlar vardır, varlığını unuttuğunuz kırıklarınızı gün yüzüne çıkaran ve bazı anlar vardır, kalbinizin ağır sızısı, yaşamla ölüm arasındaki duvarı saydamlaştıran...
Şaşkınlık ikimizin de gözlerine pusu kurmuş bizi gafil avlarken benim ağzımdan yalnızca Muete diye bir fısıltı kopmuştu. Korel boş bulunarak, "Tanışıyor musunuz?" diye sorduğunda ben ne yapmam gerektiğini bile kavrayamıyordum. Dağılan ortalığı toplamak ona düşmüş ve Korel'e gülümseyip, "Bir barda tanışmıştık Karaca'yla." dedi özetle. Oysa o cümleye sığmayacak neler yaşanmıştı.
"Öyle mi?" dedi Doruk da şaşkınlık içerisinde. Karan'ın kaşları çatılmış bizi izlerken Almira telefonuyla uğraşıyordu. Akel ve Atlas da davetlilerle ilgilendikleri için biz pek de umurlarında değildik.
Başımla onayladım onu fakat ellerim stresten titremeye çoktan başlamıştı. Lafı uzatmadan masaya oturduğumuzda hafifçe elbisemi düzeltip sahnede şarkı mırıldanan kadına dönüp kafamı dağıtmaya çalıştım fakat telefonumun bildirim sesiyle irkilmiş ve çantama yönelmiştim.
Gördüğüm bilinmeyen numaradan gelen mesaj bildirimiyle kaşlarım çatıldı.
0548729**** : Tuvalet bahanesiyle arka bahçeye çık.
Ve mesaj bu kadardı. Başımı hızla kaldırıp baktığımda o hiç etkilenmemiş telefonuyla uğraşmaya devam ediyordu. Kalbim heyecan ve korkuyla güm güm çarparken tuvalete gitme bahanesiyle yanlarından ayrılıp arka bahçeye doğru ilerledim. Çıkışta güvenlikle göz göze geldiğimizde arkamda hissettiğim varlığına dönerek yüzüne baktım. Çakıl taşlarını ezen ayak sesleri yanıma ulaştığında mavi gözleri kısa bir süre üzerimde oyalanıp yeniden benim maviliklerime ulaştı.
"Bu kardeşlik olayını biliyor muydun?" diye sorduğumda başını olumsuz manada salladı. Söylediğine inanabilirdim çünkü şimdi yalan söylüyor olsa dahi beni ilk gördüğü anda yüzünde perdelenen şaşkınlık oldukça gerçekti.
"Seni tanıyordum araştırma yapmıştım ama kardeşim olduğunu bilmiyordum. Ailemle risk oluşturduğu için çoğunlukla iletişim kurmuyorum. Bazı özel günler de görünüp kayboluyorum. Bu kardeşlik olayının üzerine daha sonra düşeceğime emin olabilirsin Karaca. Ama önce Refik işini halledelim." dedi ardından cebindeki telefonunu çıkarıp ekranını bana göstererek, "Ulaş Taşdeviren'i tanıyor musun?" diye sorduğunda sarsıldığımı hissettim. Uzun zaman sonra yeniden onun ismini birinin dudaklarından duymak içimde bir şeyleri ateşe verdiğinde aramızdaki mesafeyi azaltıp dişlerim arasından tıslarcasına, "Nenden soruyorsun?" diye sordum.
