Kiraz Çiçeği | Stark Daughter

2

2000

"Maalesef, Bayan Stark'ı kaybettik"

Tony'nin bacakları daha fazla kendini taşıyamadı ve dizleri üstüne düştü. Natasha ve Rhodey kollarından tutarak ona destek verdiler.

Emily, Nat ve Rhodey'in de çok yakın arkadaşıydı ve haliyle onlarda çok üzülüyordu. Emily bu durumu onlara da bahsetmiş ve asla Tony'e söylememeleri için sıkıcı tembih etmişti.

Nasık olsa çok da umrunda olmayacaktı.

Aslında üç arkadaşta neler olucağını biliyordu. Emily bunu bilerek doğuma girmiş, Nat ve Rhodey de kendilerini buna hazırlamışlardı.

Fakat bilmiyorlardı, doğum yüzünden ölmeyeceğini.

Tony kendini toparlayıp arkadaşları sayesinde zorlukla ayağa kalktı.

Hayat arkadaşı onu bırakıp gitmişti. Her ne kadar aralarında bir sevgi bağı olmasada onu önemsiyordu.

Ne yapıcaktı şimdi?

Aklına gelen ihtimalleri savuşturmaya çalıştı Tony. Doktor tekrardan söze başladı.

"Bayan Stark size vermem için bir zarf bırakmıştı." Gelmeden önce odasından aldığı zarfı Tony'e uzattı doktor. 

Tony içine hiç bakmadan zarfı cebine koydu. Açmaya cesareti yoktu. Ne yazdığını tahmin edebiliyordu.

Kimin yazdığını da.

Hiç kimseyi, hiç bir şeyi umursamadan sevinç ve heyecanla geldiği koridoru acı ve çaresizlik içinde geri dönmeye başladı.

Başka şansı yoktu.

"Nereye gidiyorsun Tony!? Kızını bırakıyor musun!?"

Natasha'nın arkasından bağırmasıyla duraksadı. 

"Ona...siz bakın. İsmi..." Yutkundu. Bu onun için çok zor bir karardı.

"Iris Camelia Stark"

2005

"Natasha teyze, babam bugün gelicek değil mi?" dedi küçük kız umutla.

Natasha sıkıntılı bir nefes verdi ve elindeki telefonu bıraktı. Yüzüne bir gülümseme yerleştirip küçük Iris'e döndü.

"Gelecek birtanem"

Iris'in gülen yüzü soldu. Natasha'nın yanına oturup ofladı.

"Bugün de gelmeyecek değil mi? Unuttu yine beni."

Halbuki gerçeği bilmiyordu küçük kız.

Natasha da yüzündeki gülümsemeyi silip Iris'e kollarını sardı. "Öyle deme bebeğim. Babalar hiç çocuklarını unutur mu?"

Natasha artık kendi dediğine bile inanamıyordu. Bu kişi Tony ise unuturdu...

Unutmazdı, unutmadı.

Iris yaşına göre oldukça zekiydi. Neyin ne olduğunu algılayabiliyordu.

Babasının onu unuttuğunu da...