Bir şeyler dönüyordu buna emindi ama ne olduğunu hala çözememişti Natasha.
Ama çözecekti.
"Tatlı rüyalar birtanem" dedi Tony ve kızının saçını öpüp ayağa kalktı. Natasha bunu duyar duymaz merdivenlerin başına geldi ve sanki yeni geliyormuş gibi yaptı
Tony odadan çıktığında o tarafa doğru gelen Natasha'yı gördü.
"Ah sende mi burdaydın Tony?"
Tony elini ensesine attı ve gözlerini kaçırdı. "Evet, Camelia'ya bakmaya ve gelmiştim. Sende onun için geldim galiba"
"Evet"
"İyi geceler o zaman"
"İyi geceler Tony"
Tony odasına girdiğinde Natasha'da Iris'in odasına girdi ve aynı Tony gibi yanına oturdu. Ellerini saçlarında gezdirdi.
"Her şey çok güzel olucak bebeğim. Yeni bir sayfa açacağız. Sen asla ağlamayacaksın, hep güleceksin söz veriyorum" diye sessizce fısıldadı.
Natasha birazdaha kendi kızı gibi gördüğü Iris'in saçlarını okşadı. Bir süre sonra Iris kıpırdanıp gözlerini hafifçe açtığında ona tebessümle bakan Natasha'yı gördü.
"Uyandırdım mı bebeğim? Özür dilerim"
Iris doğrulup sırtını yatak başlığına yasladığında Natasha'da elini çekmişti.
"Yok hayır sen uyandırmadın. Kendim uyanırım öyle biliyorsun"
"Anladım"
"Nat beraber yatalım mı?"
"Olur tabiki"
Natasha Iris'in diğer tarafında geçip yattı. Iris de yattığında iki kız birbirlerine sarılıp uyumaya başladılar.
"İyi geceler Nat"
"İyi geceler birtanem"
...
Iris'in saçları esen rüzgarla sallanırken yüzü manzaraya dönüktü.
"Güzel manzara" dedi arkasındaki ses. Manzarayı izlemeyi bırakıp arkasını döndüğünde şaşırdı.
"Stark?"
"Küçük Stark?"
"Neden burdasın"dedi Iris şaşkınlığını üstünden atarak.
"Sen neden buradasın" dedi Tony kızına yaklaşarak.
"Soruma soruyla karşılık verme" dedi bıkkın bir ses tonuyla.
"Sen neden burdaysan bende bu yüzden burdayım"
Iris birşey demedi ve arkasına dönerek manzarayı izlemeye devam etti.
Tony de yanında durduğunda beraber izlemeye başladılar. Herkes uyumuştu. Kendiside gecenin bir yarısı uyandığı ve bir daha da uyayamadığı için kulenin en tepesine çıkıp şehrin manzarasını izlemeye başlamıştı.
Yaklaşık bir saattir burada olduğu için hafiften üşümüştü. Kollarını birleştirdi.
"Üşümüşsün" dedi Tony yanında getirdiği pikeyi Iris'in omuzlarına koyarken.
"Teşekkür ederim"
"Mutlu musun?" Dedi Tony aniden.
Iris anlamayarak yanındaki babasına baktı. O da kendisine bakıyordu. Yüzünden hiç birşey belli olmuyordu.
İfadesizdi.
"Neyden?"
"Hayatından"
Iris gözlerini kaçırdı. "M-mutluyum"
"Ama olmamalısın"
Iris yeniden gözlerini Tony'e dikti. "Anlamadım?"
"Sen kimseyi haketmiyorsun Camelia"
Iris'in gözleri dolduğunda ağlamamak için gözlerini kırpıştırdı. Tony acımasızca devam etti.
"Natashayı, Clint'i, Peter'ı, Nathaniel'ı...kimseyi"
"Neden ki?" Dedi Iris titrek çıkan sesiyle.
"Çünkü.." Tony Iris'in üzerine gelmeye başlarken Iris'de geriye doğru gidiyordu.
"Sen anneni öldürdün Iris Camelia Stark"
Tony Iris'in üzerine gelmeye devam ettikçe Iris'de geri gitmeye devam etti. En sonunda arkasına baktığında arkasının boşluk olduğunu gördü.
Eğer bir adım daha atarsa aşağıya düşerdi.
Tekrardan önüne döndü.
"Ne yapıyorsun? Geri git"
Tony yüzündeki sırıtışla Iris'i kaale almadı.
"Sen kimseyi haketmiyorsun" diye tekrarladı.
"Gelme!" Diye bağırdı Iris korkuyla.
"Sen Stark olmayı da haketmiyorsun"
"Gelme, lütfen!"
"Sen katilsin Camelia!"
"Hayır!"
"Sen anneni öldürdün!"
Iris kulaklarını kapatıp hıçkırarak sayıklamaya başladı.
"Hayır öldürmedim! Sadece küçücük bir bebektim ben!"
"Katilsin! Anneni öldürdün!"
"Seni sevmiyorum!"
"Senden nefret ediyorum!"
"Kimse seni sevmiyor!"
"Katilsin sen! Anneni öldürdün!"
"Keşke onun yerine sen ölseydin!"
Tony acımasızca sözlerini söylerken Iris'e tiksintiyle bakıyordu. Son hamlesini yapıp bir adım attığı an Iris de geriye doğru adım attı. Dengesini kaybedip aşağıya düşmeye başladı.
"Hayıır!"
"Hayır!"
Iris nefes nefese yatakta hızla doğruldu. Göğsü hızla inip kalkarken nefes alamadığını hissetti. Eli göğsüne giderken yanına baktı ama Natasha'yı bulamadı.
Etraf aydınlıktı.
Nefes almaya çalışırken bir yandanda yataktan inmiş, sendeleyerek etrafta oksijen maskesini aramaya çalışıyordu ama bir türlü bulamıyordu. Daha fazla dayanamayıp dizlerinin üstüne çöktü.
Nefesi git gide daralırken gözleri kararmaya başlıyordu nefessizlikten.
Daha fazla dayanamayacaktı.
FİNİSH
Ehehehehe
Çok kötüyüm biliyorum dkdnkdndkd
Neysee nasıldıı?
Beğendiniz mi?
Rüyası🥺
Vote sınırı: 23 oy
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kiraz Çiçeği | Stark Daughter
FantasyDaha küçücük bir bebekken dünyaya gözlerini açtığında yalnızlığa mahkum edilmişti ama yinede ayakta durmayı başarmıştı. O, Tony Stark'ın Camelia'sı, O, Şebek Clint'in bal böceği, O, annesi yerine koyduğu Natasha'nın biricik kızı, O, abisi yerine ko...