CHAPTER SEVENTEEN
Gone
When we graduated from highschool. Sa isang University lang din kami pumasok na tatlo. We are one year ahead on Clea and Caius, kaya nasa 4th year pa rin sila. But of course they plan to enter the same university as we are. The reason why we are close to them is because my family knows their family. They also lived nearby and the only kids near our age when growing. Kaming tatlo nila Crest ang magkakaedad talaga. Crest lived with his Grandma, but they are not in the same neighborhood, medyo malayo sila.
All three of us are classmate dahil pare-perehong business ad ang kinuha naming course. On the first three months on the university went smoothly.
Until...
"Crest, where are you?" Nag-aalalang tanong ni Ads kay Crest sa phone.
"Malapit na mag time bakit wala ka pa?"
Napatingin ako kay Ads. Mahina lang siya magsalita pero dahil magkatabi kami ay naririnig ko siya.
Tumingin siya sakin. She looked worried. "Okay, basta bilisan mo. Our prof will be here any minute."
"What did he say?" Tanong ko pagbaba niya ng tawag.
Huminga ng malalim si Adamaris. "He said he'll be here..." Malungkot niyang tugon.
Ngunit natapos ang klase maghapon ng walang Crest na nagpapakita.
Hindi lang ito ang unang beses na nalate si Crest. Pero ito ang unang beses siyang umabsent. Pero kahit una ito ay nakakaalarma dahil hindi na siya sumasagot sa mga tawag namin. Wala siyang pasabi kung ano nangyari sa kanya. Adamaris was quiet the whole time. Nagpasya akong daanan ang bahay ni Crest, sinama ko si Ads. I drive on my own now.
Adamaris was just calling him on the phone. Pero hindi nasagot.
Pagbaba namin ang medyo madilim na. Patay ang ilaw at mukhang walang tao sa bahay nila Crest. Wala din ba ang lola niya?
Kumatok kami. Napatingin ako sa paligid. Wala din halos nadaan, kaya wala akong mapagtanungan.
"Crest?"
"What are you doing here?" Napatingin kami ng nakita si Crest. Halatang kakauwi niya lang.
"Crest!" Tumakbo si Ads sa kanya at yumakap.
Natahimik ako.
"Akala ko kung ano nang nangyari sayo." Umalis agad si Crest sa pagkakayakap.
"You shouldn't be here..." Tumingin tingin siya sa paligid.
"Antreas, you should go..." Aniya habang nagmamasid parin sa paligid. Napatitig ako sa kanya. He looked serious.
"W-what? What are you talking about?? What's going on, Crest?" Nalilitong tanong ni Ads.
"I will tell you later, but please... for now you should leave." Hinaplos niya ang pisngi ng kapatid ko.
"Antreas, please..." Halos pagmamakaawa niya. I've never seen him this scared. Kaya kahit nababato ako sa kinatatayuan ko ay naglakad ako papunta kay Adamaris at hinawakan siya sa kamay.
"Crest, what is going on?" Seryoso kong tanong. Anong kinatatakutan niya? Is he in danger?
Lumunok siya at umiling. "Just go."
"Are in you danger? Are you in trouble? Should I call the police?" sunod sunod kong tanong.
"No. no. no Please Antreas. Please..." Diretsong tingin niya sa akin. "Call me when you get home." Tingin niya kay Ads.
