ေနာင္လြင္ဦးBarထဲရွိဆူညံသံတို႔ေၾကာင့္ အိတ္
ကပ္ထဲကဖုန္းရဲ႕တုန္ခါမႈကို သူသတိမထားမိခဲ့။
ေဘးနားတြင္ေတာ့သူထည္လည္တြဲေနၾက မိန္း
ကေလးမ်ားထဲကတစ္ေယာက္ကသူ႕ပခုံးတို႔အား
မွီတြယ္လ်က္ရွိသည္။ သူခဏေတာ့ေနလိုက္ရင္း
ျပန္ဖို႔စိတ္ကူးမိသည္။
ေနာင္လြင္ဦးကအျပင္မွာတိုက္ခန္းတစ္ခန္းျဖင့္သီး
သန့္ေနသည္။ ေလးေလးနဲ႕ရွိေနလွ်င္ဆုံးမၾသဝါဒ
စကားေတြကို နားေထာင္ရတာ သူစိတ္ရႈပ္တာ
ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အသားခပ္ညိုညို အရပ္ အ
ေမာင္းေဒါင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕သူ႕တြင္ ညှို့အားပြင်းသောမျက်လုံးတွေက်ိုပိုင်ဆိုင်ထားတာ
ဆုံးပါးသြားတဲ့သူ႕ေဖေဖဆီကျဖစ္သည္။
"ျပန္ေတာ့မယ္.. "
"ေနပါဦး.. ဒီညလိုက္ခဲ့မယ္ေလ.. "
သူထြက္သြားမယ္ဆိုတာေတာင္ ေကာင္မေလးက
လႊတ္မေပးေသးပဲ လက္ေမာင္းကိုအတင္းမွီတြယ္ထားသည္။သူလက္ေတြကိုအသာဆြဲခ်လိဳက္ရင္း ျငင္းဆန္မိ၏။
"မျဖစ္ဘူး. .ဒီေန႕ေတာ့စိတ္မပါဘူး ေလးေလးလဲ
ဒီေန႕ေရာက္မွာမို႔အိမ္ျပန္ရမယ္.. "
ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ခြက္ထဲကဘီယာကိုေကာက္
ေမာ့ရင္းျပန္ရန္ထလိုက္သည္။
". ..ကဲ.. ဒါဆို လစ္ၿပီေနာ္..."
"လိုက္ပို႔ေပးေလ ေနာင္ရဲ႕.. "
"လိုက္ေတာ့မပို႔နိုင္ဘူး.. တကၠစီသာငွားသြားလိုက္"
ေျပာရင္း ပိုက္ဆံအိတ္ထဲကတစ္ေသာင္းတန္႐ြက္
ကိုစားပြဲေပၚပုတ္ျပကာတင္ခဲ့ေလသည္။
ေလးေလးကသာGayတစ္ေယာက္မို႔ ေကာင္ေလ
းေတြထည္လဲတြဲတယ္ဆို သူကလဲStraight
တစ္ေယာက္ပဲမိန္းမေတြထည္လဲတြဲတာ သူ႕ၾကမွ
အျပစ္လာတင္လို႔ေတာ့မရ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္
ေလးေလးနည္းတူသူ႕ဘက္ကတစ္ခုေပးရင္ တစ္
ဖက္ကလဲ တစ္ခုျပန္ေပးတဲ့ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးပဲျဖစ္သည္။
တစ္ခုေတာ့ထူးဆန္းသည္ ေလးေလးေျပာင္းလဲသြားတာထိုအတြင္းေရးမႉးသစ္ေလးႏွင့္လုံးဝကိုသက္ဆိုင္သည္။ဘာေၾကာင့္လဲမသိေပမဲ့ ထုံေပေပဒူအအနဲ႕အဲ့တစ္ေယာက္ကိုသူလုံးဝၾကည့္မရေပ။
