CHAPTER 17

8.1K 207 30
                                    

"Baby, stop staring at me and copy it first. Time's running." 

Namula ako at pintulol ang tingin sa kanya. Ibinalik ko ang tingin sa binigay niyang papel. Should I copy it or not?  Kung kokopyahin ko, that will be automatically cheating and that is not a good thing but it will increase my score. Mariiin ako napapapikit. Hindi ako makapagisip kung ano nga ba ang tamang gagawin. 

I didn't learn how to cheat even though na homeshool lang ako. I answered my test with my obtained knowledge. Katas sila ng pagrereview ko. I'm attempted to look at my books before but I resisted that because I want to be honest and that pays off. I always perfected my exam not because I'm intelligent but I am hardworking person. 

Now, there is a thin line that I will cross. Should I cross it and have a high sco

"Copy it. I'll teach you next time." Saxton said.

I almost gave in but I think my principle always win. Hindi ko kayang magkaroon ng score knowing na dinuga ko lang. I want to be proud to the fruit of my hard work. Tumingin ako sa papel at nakita ko naman parehas ang sagot namin sa tatlo. 

"I didn't know you are this stubbornhonest little thing."

Hindi ko muna pinansin si Saxton. Bahala siya dyan. Binilot ko ulit ang papel na nilagay niya at pasimpleng hinagis sa kanya. "Thank you but I can manage." 

He just smirked. "Do as you wish baby. Goodluck."

Ana deposited $120 in a 7% account and compounded continuously. At the same time Maris deposited $150 in a 5% account and compounded annually. How long does it take for the amounts in the two accounts to be equal?

Pagkatapos kong basahin ang problem ay alam ko na ang dapat gawin. Yun ang ipasa nalang kaysa pahirapan ang sarili ko. Nadaanan ko ung gantong tanong din sa libro kaya lang nilagpasan ko dahil komplikado. Sa calculation nito may  pa log pang sinasabi.

Tumayo ako para ipasa na. Iniwan ko nalang ang last problem na ang laman lang ay mga given. Okay lang kahit hindi perfect mataas pa din naman ang score ko sa tantya ko. Maybe mga 16 ako, dalawa lang naman mali. 

"Sit there baby, I'll pass it." Kinuha ni Saxton ang papel ko at naglakad na papunta kay Mr. Santos. Umupo ako at binalik ang mga gamit sa bag.

Saxton's walk is like a king. You can sense the power and respect that he holds. I watch my classmate who will also pass their exam but let Saxton first. Some move their chairs a bit even though the path is enough to walk in. This man walks like he owns everything. 

He stand in front of my table and I look at him. "Why?"

"Let's get out of here," he said.

"Huh? Hindi pa naman nagdidismis si Mr. Santos?" Taka kong tanong. Tumingi ako sa clock ng room may 5 minutes pa before dismissal. 

"I don't care and he will not mind it." 

Napasimangot ako. "But I do." I watched how his brows furrowed. "You can leave first if you want but I will not," suggest ko pa. Leaving first before the prof is rude and unethical.

He groaned. "Don't be stubborn. I'm sure he will not mind it ."

Umiling ako at nagtagal pa ito ng ilang segundo sa harap ko. Nakita niya na hindi ako payag sa gagawin niya kaya galit itong umalis sa harap ko. "Fine. We'll wait." Hinila nito ang upuan at idinikit sa akin. "Baka pagalitan ka," saad ko. 

"I dare him." he seriously said.

Tumingin ako sa gawi ni Mr. Santos. Nakita ko naman na nakatingin ito sa amin pero wala naman sinasabi. Maging ang mga kaklase ko ay nakatingin dahil siguro sa paraan ng paghila ni Saxton ng upuan. Kinaladkad niya lang kasi kaya gumagasgas pa to sa tiles.

Her InnocenceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon