CHAPTER 34

5.5K 115 7
                                        

"Oh sino naman yan? Habang tumatagal mas dumadami ang pinapakilala mo samin Ayah? Friendly yarn." Saad ni Sandra habag nakataas ang kaliwang kilay nito kay Anna na sinasabayan naman din ng tingin ni Anna. 

Napakamot ako sa ulo at mahinang napatawa. "Siya si Anna, bago lang siya dito transferee din siya tulad ko." Pakilala ko kay Anna at tumango naman silang lahat. Ipinalibot ko ang tingin sa lamesa at lihim akong napahagikgik ng mapagtanto na sobrang dami na nga namin sa lamesa dahil dati lang ay tatlo lang ang upuan ngayon ay pito na. Nandon sila Lana, Callan, Niel, Sandra, si masungit na Lennon at si Anna na bago ko ngang nakilala. 

"Hello everyone, my name is Anna, and it's a pleasure to meet you all," she said cheerfully.

"Lana." she said as she waved her hands. 

"Niel here," he winked, and Sandra squeezed her hand against his side. "Landi mo gago, Sandra by the way," she smugly said to Anna. "Selos ka babe?" Niel teased. "Ulol," Sandra said, sabay irap.

"Callan, university president," Callan introduced himself.

"Oh, that's great, maybe you can help me tour aro—"

"I can show you around, our president is very busy," Lana commented, cutting Anna off.

Anna flashed a grin. "All right, thank you for that."

When I looked at Callan, I noticed him looking at Lana intently. Lana, who is unbothered by his gaze, is unconcerned. Is he madly in love with her na? It is most likely ba na si Callan nalang ang may gusto naman kay Lana.

"Oh guys, she's a princess too, that's fantastic right?" I shared, and Anna giggled at my side.

Lana exclaimed, "Really?" The others just stared at Anna, as if waiting for her confirmation, while Lennon grunted.

"How can a princess come here?" Sandra inquired.

Anna grinned. "I sneaked, and you can also find me on the internet, just look for the Princess of Florence. I know I'm pretty famous right now."

Nilabas ni Lana ang phone nito at nagtipa lang doon habang kami ay hinihintay lang ang sasabihin niya. Kasabay ng paghihintay namin sa kanya ay ang pagdating ng  pagkain namin. lennon took my plate and arrange it. "Thank you," I whispered. 

"Is this you?" Lana asked, holding up her phone, which had an article posted on it. Florence's princess has gone missing! Anna burst out laughing. "Yes, I'm sure my father is crazy about me."

"But you're not blond, and you don't have green eyes," Sandra pointed out after looking through Lana's phone.

"Oh, I colored my gorgeous hair," Anna whined. "And I'm wearing my contacts."

"Why the hell did you flee?" Lennon said rudely, and Anna rolled her eyes at him. "I don't see why I should answer you."

Lana and Sandra burst out laughing, while the other males whistled.

"Feisty," Niel whispered. 

"Oh ano kaya bet mo nadin ganon ba," maarteng sabi ni Sandra sabay alis sa upuan nito. 

"Luh ang selosa pala ni mare," tumatawang sabi ni Lana habang pinagmamasdan nito ang pag walkout ni Sandra. 

"Patay na patay pala kasi sa akin," mayabang na sabi ni Niel bago nito sundan si Sandra. 

Natawa naman kami nila Callan at Lana habang si Lennon ay wala naman pakielam at si Anna na walang maintindihan. 

"So bakit ka nga nandito mahal na prinsesa?" Tanong ni Lana bago sumubo ng spaghetti nito napangiwi ako ng kumalat ang sauce nito sa gilid ng labi nito dahil hindi naman nito inikot ang pasta sa tinidor mabuti na lamang ay mabilis lang din na pinunasan nito ni Callan.

Her InnocenceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon