Her Innocence

CHAPTER 25

Mabilis lang din nagkaroon ng malay si Papa at heto kami ngayon sa sala. Matalim ang tingin na binibigay ni Papa kay Saxton kaya hinawakan ko sa braso si Saxton baka kasi nakakaramdam na siya ng takot sa tingin ni Papa.

Mabilis lumipat ang tingin ni Papa sa kamay kong nakapalupot sa braso ni Saxton bago umangat ang tingin nito sa akin. Lumamlam ang tingin ni Papa ng nginitian ko ito ng maliit.

Huminga ito ng malalim at hinagod naman ni Mama ang likod nito. "You know this?" Tanong ni Papa kay Mama. Nagkatinginan kami ni Mama at bahagyang tumango. Napakamot nalang ng ulo si Papa at napainom ng tubig sa harap ng sabay kaming nagbeautiful eyes sa kanya ni Mama.

"Just take care of her, Saxton. And if you hurt her, I will kill you myself and I don't care what comes after." Papa threatens Saxton, who is just seriouly listening to my father's word. He never seemed bothered and just casually played with my hands.

"I'll surrender my life if that happens," Saxton coldly replied.

"But I will never let that happen, walang mamatay at papatay. I'll be so angry to the both of you if that happens. Naiintindihin niyo ko?" Seryoso kong sabi at tumingin kay Papa. He coughed. "Of course, sweetie."

Kinurot siya ni Mama sa gilid nito at napahiyaw si Papa. "You old man, stop your empty threats." Tumingin siya kay Saxton. "I know that Saxton will never hurt Ayah, right?"

Saxton nodded, "Rest assured."

"Don't worry, Mama. Pag sinaktan niya po ako, ayaw ko na po sa kanya hindi ko na po siya bati. Hindi ko na siya papansinin." Seryoso kong sabi pero habang lumalabas ang mga salita na iyon sa akin ay bumibigat ang damdamin ko.

Napatingin ako sa kamay ko ng hinawakan ito ng mahigpit ni Saxton. "And I swear to God, that will never happens. I fucking swear."

"Then thats great, we will never have a problem." Singit ni Papa at tumayo na ito. "Come on, Ayah. Let's go home."

Sabay kaming tumayo ni Saxton. Hindi parin bumibitaw ang hawak nito sa akin hanggang sa lumabas kami ng building. Binuksan niya ang pinto ng sasakyan at maingat na pinasok ako don.

"Take care, angel. Your cake taste great." He kissed my cheek and before I can say anything else he shut the door and nod to me through the window.

Buong oras ng byahe ay ang iniisip ko lang ang ay pagkain ni Saxton sa cake ko. Bakit niya pa kinain? Madumi na iyon tas sinipa ni Bella.
Sila Bella! Anong nangyari sa kanila?

Dali-dali kong hinagilap ang phone ko at tinawagan si Saxton na sumagot din naman agad. "Yes, baby," ang bungad nito.

Napakagat ako sa labi. "Ano... ahh... maraming salamat pala sa pagliligtas mo sa akin baka napano na ako kung hindi mo ako nakita," napangiwi ako sa sinabi ko. Hindi ko alam kung pano ko ba itatanong sila Bella.

Nakita ko na pahapyaw na tumitingin sa akin si Papa pero mabilis din bumabalik ang tingin sa daan.

"That's alright baby. As much as I want talking to you, we need to end this call and you take a res-"

"Anong nangyari kila Bella?" Putol ko sa kanya, I think I can't rest without knowing what happen to them. Tumahimik sa kabilang linya. "Saxton?"