Her Innocence

CHAPTER 14

"Nagtext ako sayo kagabi. Bakit hindi ka nakapagreply ata. Did you sleep early?" Tanong ni Callan na nakapag patigil kumain sa akin.

I let out a sighed. "Ano naiwan ko kasi ung phone ko."

Kumunot ang noo ni Callan. "Paanong naiwan?"

Tumingin ako sa kanya at nahagip ng paningin ko na nakatingin din sa akin sila Sandra.

"I left it to someone," sabi ko.

Sumabat si Lana. "Kanino naman? At bakit mo naman naiwan?"

Bago pa ako makasagot ay may bigla na lang naglapag ng phone ko sa table namin. Mabilis akong lumingon sa lumingon sa likod ko para masigurado kung siya nga iyon.

Hindi naman ako nagkamali ng nakita ko siya. Hindi ko alam pero bigla nalang ako napatayo para harapin siya.

"I already save my number there," he said and I immediately get my phone to see it.

Nagulat ako ng makita na isa nalang ang nasa contacts ko. Babe yun nalang ang nag-iisang natira.

"Babe? Ikaw yun? Anong nangyari Saxton bakit nabura ung ibang nasa contacts ko?" Taka kong tanong sa kanya.

Ngumisi ito na ipinagtaka ko. "Well, I think your phone has virus so I get rid of it," he said that proudly as if he did something awfully great.

"Virus," taka kong sabi habang nakatingin sa kanya pero hinde naman na ito sumagot at tumingin lang sa akin bago imilibot ang tingin sa iba na ginawa ko din.

Napatakip ako sa bibig ng makitang lahat halos ng nasa cafeteria ay nakatingin sa amin. Sakto pa na marami ang tao dahil lunch break.

Nahihiyang umupo ulit ako at iniwan si Saxton na nakatayo lang sa likod. Feel ko namumula ang pisngi ko habang sunod sunod akong sumubo ng pagkain. Binuhos ko ang atensyon ko sa pagkain para maiwasan ang hiya na nararamdaman ko.

Mabilis kong kinuha ang inabot na tubig ni Callan ng masamid ako. Naramdaman ko pa ang paghagod ng kamay nito sa likod ko pero mabilis lang itong natanggal.

"Remove your hands to her kid," Saxton seriously said and harshly remove Callan's hand.

Tumayo si Callan at hinarap si Saxton. Hindi naman naglalayo ang laki ng dalawa pero mas makikita na si Saxton ang mas matangkad at mas malaki ang katawan.

Hindi ko alam ang gagawin sa kanila kaya wala akong magawa kundi makinood lang din tulad ng ginagawa ng mga tao sa cafeteria.

Walang nagsasalita sa dalawa pero ramdam mo ung tensyon. Lalo ng ngumisi si Saxton. "Looks like our president finally got some balls to face me," Saxton mocked. "Are you ready to break some bones?"

I know that as a president Callan will never make some trouble. He is a trouble shooter not a trouble maker.

Then who is the trouble maker Ayah? I asked myself. I know who it is. I even promised to myself weeks ago that I will avoid him because unfortunately he is bad.

Pero hinde siya mawala sa inisiip ko. Iniisip ko kung nasan siya ng mga nakaraan linggo. Nanamblay rin ang katawan ko. Hindi ko alam kung bakit naging ganon nalang ako ng sinabi kong iiwasan ko siya.

Infact hinde ko naman nga siya naiwasan. Siya pa ang umiwas sa akin at ako na dapat iiwas ay iba ang ginawa.

Tumingin ako kay Saxton at nahuli ko na nakatingin din ito sa akin kaya napalipat ang tingin ko kay Callan na nakayukom ang mga kamay.

Hindi ko alam kung anong sumapi sa akin para tumayo at hilahin si Saxton palabas ng Cafeteria. Hindi ko alam kung saan kame pupunta pero huminto ako ng makaramdam ng hingal at napansin na wala ng tao.