Her Innocence

CHAPTER 23

"Please don't tell it to Papa," pagmamakaawa ko kay Yaya Esme dahil siya ang nakakita sa min ng ibaba ako ni Saxton. "Mama already know this but Papa don't," dagdag ko pa pero nanatiling tahimik si Yaya Esmer matiim lang ako nitong pinagmamasdan. Gusto ko magtago sa ilalim ng kumot sa paraan ng pagtitig niya. 

Narinig ko ang malakas na pagtikhim nito minsan talaga mas nakakatakot pa siya magalit kila Mama. "Hindi ko sasabihin sa ama mo pero alam ba ng Mama mo kung bakit ka ginabi ngayon umuwi? Lahat nag alala sayo sa bahay anak. Pinuntahan ka ng Kuya Mario mo pero hindi ka mahanap?"

Napakagat ako sa labi ng suno sunod ang sermon ni Yaya Esme. "Sorry na po. Nakalimutan ko lang po talaga marami po kasi ang nangyari at birthday po ni Saxton ngayon. Pinagcelebrate ko po siya sa Jollibee," excited kong sabi pero ng makitang hindi siya natutuwa ay humaba ang nguso ko. 

Bumangon ako sa kama at malambing siyang niyakap. "Sorry na po. Promise po hindi na po mauulit. Gagamitin ko na po ng maayos ung phone ko po," sabay halik ko sa pisngi nito. Hindi ko siya tinigilan hangang sa nakita ko na ang ngiti nito sa labi. "Hay...dalaga ka na nga pero dapat alamin ang mga limitasyon ipakilala mo sa akin si Saxton na yan hah para makilatis ko."

Tumango naman ako bumitaw sa yakap umupo ulit ako sa kama. "Mabait po siya don't worry, nangkakagat nga lang po minsan," sabay tawa ko at pati si Yaya Esme ay napatawa. "Siya matulog ka na at may pasok ka pa bukas." Hinalikan ako ito sa noo bago tumungo sa pinto

"Sige po. Goodnight po, sweet dreams," paalam ko at tumango lang sa akin si Yaya Esme bago tuluyang umalis. Mabilis kong hinagilap ang phone ko at nakitang may message si Saxton. Got home. Rest for today. Good night, baby. 

Malaki ang nakapaskil na ngiti sa aking labi pagkatapos kong basahin ang mensahe niya. Dali-dali din ako nag type ng message pagkatapos ng ilang minuto kong pagkatitig sa phone. Good night din po!:)) Happy birthday ulit! Bukas I'll give you my present hope you can still receive it:) I hit the send button and wait for his reply but Saxton being Saxton he didn't immediately reply to my message. 

Tinext ko sila Mama at kinamusta muna sila habang naghihintay kay Saxton but even Mama didn't reply. Maybe their tired and maybe Saxton too. I pouted thinking that they are really tired in their work. For my last message to the both of them I just them my "I love you" hoping that they will see it first in the morning. 

Hi Callan! Kamusta na ung paa mo? Text ko kay Callan. Binababa ko na ang phone ko para matulog dahil maaga ako gigising bukas para paghandaan ang regalo ko kay Saxton. I hope he likes it.

Papaidlip na ko biglang tumunog ang phone ko. Dali-dali kong kinuha yon sa pagaakalang si Saxton iyon pero si Callan pala.

[I hope I didn't wake you up.] Ani Callan.

Bahagya akong napahikab. "Papatulog nako ih," inaantok kong sabi.

[Oh. I'm sorry, I'll drop the call.] Ramdam ko ang taranta sa boses ni Callan. "Huwag na gising naman na ulit ako," nakapikit kong sabi. Rinig ko ang pagbuga ng hangin nito sa kabila.

[Sorry talaga. Gusto ko lang magpasalamat sa pagtulong sakin kanina kahit na may lakad ka pala.]

Muntik ko na siyang hindi marinig dahil humina ang boses niya o papikit na talaga ang diwa ko. "Wala yon. Kahit sino naman tutulungan ka." Umismid si Callan.

"And wala yon sa ginawa mong tulong sa akin dati. I'm always thankful that you save me from them." Kung hindi niya ako naligtas ng araw na yon. I don't know what will happen but one thing for sure I'll never wish to leave the house again.

"I feel so stupid in these world," I said sadly, the sleepiness vanished.

[No. The world is stupid and...cruel then you came and the darkness is chasing your light. It wants to corrupt you. And you happen to stumble in the biggest blackhole.] Callan sounds serious and determined about something.