I Reincarnated In a Book

Chapter 22: The Royal Carravan

Rija point of view

Nasa taas ako nang bundok while the air and the smell of grass is scensening through me. I never felt this so fresh in the last week of trying to be a new person and not the Princess- but it's still the same I might die soon.

If I would not reincarnated to this body or not remembering my past life. What would even happen to me, maybe I'm suffering from toxic society and life and I'm might be suffering the death. But-

As I look this city from this high it is  a normal city without a kingdom rulling them I think they lucky to have no leader and free on rules and crisis that is happening from the other city.

"Rija?" isang boses ang nagbigay attention sa akin nang nilingon ko ito nakita ko si Lance, nginitian ko siya.

"Anong ginagawa ko dito?" tanong ko sakanya, lumapit siya sa pwesto ko at niramdam din ang sariwang hangin bago niya ako tingnan.

"Ikaw ang matanong ko,anong ginagawa mo dito?" tanong niya pabalik sa akin I gave him a timid smile.

"Ito humihigop nang sariwang hangin" sagot ko sakanya habang nakatingin sa malayo.

"Masarap ba?" tanong nito nang tumingin ako sakanya at tiningnan siya nang masama.

"Bakit?Sabi mo hinihigop mo" sabi niya sa pangaasar na tono nang hinampas ko siya.

"Loko loko ka pa rin kahit kailan" sabi ko sakanya while smiling at him, he also gave me a little smile.

"Alam mo Jullie- ang ibig sabihin ko Rija dapat di ka na tumakbo mula sa Labirth" sabi niya as my smile fade away.

"Ganito kaso yun Lance hindi lang naman dahil sa kasunduan kaya ako tumakbo- tumakbo kasi pag nagtagal pa ako sa lugar na iyon manganganib ang buhay ko at lalo pang magkakagulo" sabi ko sakanya while looking again so far away.

"Paano ka naman manganganib kung nagsanay ka protektahan ang sarili mo saka kung sakali man manganib ka nandito ako para protektahan ka" sabi niya sa nagbibigay comfort na tono.

"Ikaw? Proprotektahan mo ako? Bakit mo naman gagawin yun?" tanong ko sakanya at nilingon siya, umiwas siya nang tingin at tila nahihiya nang nilingon niya ako ulit .

"Syempre! magkaibigan tayo at magkaaway kaya gagawin ko yun!" sabi niya , I laughed a little.

"Talaga lang huh?" sabi ko as I laughed. But my laughed suddenly fade off when my ear radar a shouting of a people from the city, I was shocked so I remaine silent for a second para malaman kung na misheard ako but unfortunately lalo na lumakas ang mga sigawan nang tao , napatingin nalang ako sa bayan mula dito sa taas and I see a group of bandits that it is on the middle of the city.

Third person point of view

The peace City known as Canister is now on a scary position.

*Screaming*Screaming!!!

"Bitawan mo ang aking anak! Nagmamakaawa ako sayo!"  Isang Ina ang umiiyak sa harap nang mga grupo nang mga rebelde na nagmamakaawa.

"Isang ginto para sa anak mo!"sabi nang lalaki sa na kakaasar na tono na may hawak sa biktima at mukha siya ang leader nang grupo, nanlaki na lamang ang mata nang ina sa sinabi nito.

"N-ngunit s-saan ako kukuha nang ganong kalaki halaga?" tanong nito na tila wala na pagasa dahil sa nanginginig na tono nito sa boses.

"Gawan mo nang paraan! Pake ko" sabi nito sa mayabang na tono. Napaiyak ang babae ngunit nakakagulat nang-

Wala nagawa ang babae kung hindi lalo lumuhod upang magmakaawa na bitawan ang kanyang anak na nakagapos sa pagkakahawak nang bandito.

"Bitawan mo na siya" isang lalaki ang sumingit sa nangyayari. Si Trimore ang isa sa manlalakbay.