I Reincarnated In a Book

Chapter 10: Run away Princess

Rija point of view:

Lumabas na nang kwarto si Glent , nakakapagtataka hindi niya pinilot ang sarili niya at imbis nais niya pa ako tulungan ngunit nahahala ko na may binabalak siya. Sana naman hindi namin ikakasama dahil ang dami ko nang problema at mahirap na at madadagdagan pa.

Naiwan ako sa kwarto, nilibot ko Ang mata ko upang mabilisan itarget ang mga bagay na dadalihin ko , magkaroon na rin ako nang kalayaan at binigyan nila ako nang dahilan, maglakad ako sa pera nakatago sa drawer ko at agad ito binalot sa tela kasama rin nang mga alahas, kumuha rin ako nang mga damit at ilan pang gamit at isang libro ang ineregalo sa akin ni Mira. Tiningnan ko Ang gamit na aking dala ngunit napalagay na ako nang makita ko medyo marami ito. Tumingin ako sa salamin at tiningnan ang aking sarili nasa harapan ko si Jullie Elizabeth Vient hindi si Rija Clemente ngunit mas gugustuhin ko ang dati ko buhay hindi sa buhay na meron ako ngayon. Maari maging maayos ang lahat pag wala ako at mas mapaapdali ko ang pagiwas sa kamatayan ko sa labas nang palasyo. Ngunit hindi ko maari panindigan ko sino ako kailangan ko baguhin Ang sarili ko.

Nakita ko ang guniting sa malapit upang paiklian ang buhok ko.

"Oh" reaksyon ko nang makita ko napasobra ang gupit ko , Wala na ako magagawa.

Dineretsyo ko ang gupit hanngang sa maging gupit panlalaki ito, kinuha ko rin ang powder na ginawa ko noong nakaraang taon ibang ibahin ang kulay nang buhok ko sa mas malalim na kulay. Tiningnan ko ang sarili ko nang deretsiyo at makikita ang malaking pagbabago ngunit kapansin pansin pa rin ang mata ko pero wala na ako magagawa , pumunta ako sa closet upang kunin ang damit no Mathew na tinatago ko. May dahilan din itong kalokohan ko. Sinuot ko ang damit at kinuha ang bag. Tumingin ako ulit sa salamin at isang realisation ang tumama sa akin.

Mas maganda siguro kung lalaki nalang ang itsura ko para walang lalo sa akin makakilala marahil mas madali paraan ito.

" Mukha na akong lalaki sa itsura ko" bulong ko sa sarili tumitig ako nang deretsiyo upang soguraduhin ang aking sarili.

Tinago ko yung ginupit kong buhok at nag iwan nang sulat sa lamesa para kay mama papa at  Mathew pamilya ko pa rin sila ngunit kaligayahan ito at panghabang buhay na desisyon di ko ito maari isuko. Di ko rin alam kung saan ako dadalihin nito ngunit sana gabayan ako ngayon nang Diyos.

Lumabas ako sa kwarto at tinitingnan kung may tao sa koridor , walang katao tao marahil nagumpisa na ang kasiyahan at ako na lamang ang hinihintay pero sorry sila wala ako ngayon sa kasiyahan. Tiningnan ko ang buwan marahil maya maya hahanapin na ako may minuto na lamang ako upang tumakas.

Nilalakad ko ang korridor  dahan dahan ko tinatahak ang daan, nagsuot ako nang hoodie upang maiwasan ang ano mang pangyayari. Nang humahakbang ako may napansin ako dineretsyo ko ang tingin ko at nakita ko si tandang Chirst. Napaatras ako ngunit di ako maari tumakbo.

"Saan ka pupunta?" tanong nito nang magkaharap kami . Nakilala Niya ba ako?

"K-kasi" nauutal ko sabi, yari na ako.

"Doon ang handaan sa kabila at ang palabas kumanan ka" sabi niya at nagtaka naman ako pero mukhang hindi niya ako kilala. Napangiti ako pero nakayoko ako at di siya hinaharap.

"M-maraming salamat po" sabi ko sa malalim na boses at naglakad na, tinuro niya na sa akin ang palabas nang palasyo, naliligaw pa rin Kasi ako dito pero mas napadali ang lahat.

Nilalakad ko ang koridor at mukhang wala pang nakakapansin sa pag alis ko , nakakapagtaka ngunit isa ito swerte sa akin, wala ang mga guards marahil magpapalit nang tao kaya nawala sila,nakarating na ako sa palabas nang  biglang umigay ang buong kastilyo.

Mathew point of view

Nakasalubong ko si Glent at mukhang may inutos sa kanya si Ate pero kakaiba ang kinokilos nang lalaki iyon. Nakakapagtaka.