SERT BAKIŞLI PAPATYAM

23.Bölüm

Merhaba canlarım🤍

Herkese hayırlı bayramlar diliyorum. Umarım, her şeyin güzel olduğu ve sevdiklerinizle birlikte geçirdiğiniz neşe dolu bir bayram olur.

Benim bayram hediyem 100K olmuş olmamız ve hatta onu da çoktaaannn geçmiş olmamız🥳🥳🥳

Hepinize çok teşekkür ediyorum🥰

Teşekkürümü ilettiğime göre artık bölümümüze geçebiliriz

Hatalarım olmuşsa lütfen kusuruma bakmayın

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum

Keyifli okumalar ballarım...

🌼

"Çek elini adamın elinden! Baban geliyor, görecek şimdi." Diyerek telaşlı bir şekilde  Cihan ve Leyla'nın yanlarına gelen Meryem Hanım, bir yandan konuşurken bir yandan da ikisinin ellerini birbirinden ayırmaya çalışıyordu.

Donup kalmış vaziyette olan Leyla'yı annesinin çimdiği kendisine getirdi. "Ya! Anne, canım acıdı."

"Kız ne can acısından bahsediyorsun sen hala? Baban geliyor. Ba-ban!" Son kelimeyi heceleyerek ve vurgulayarak söyledi ki yarım akıllı kızı durumu algılayabilsin.

Net bir şekilde duydukları kelime ile olayın ciddiyetini anlayan çift, aynı anda ayaklandı ve oturdukları sandalyeler hızlı kalkışları yüzünden yere devrildi. Çıkan sesi hiçbiri umursamadı fakat mekana giriş yapmakta olan Vahap Bey, duyduğu ses ile adımlarını hızlandırdı. Karısı, kızı ve burnuna güzel kokular getirmeyen fakat düzgün bir duruşa sahip olan adamdan oluşan anlamsız gruba baktı.

Kendisine çevrilen üç çift gözü ayrı ayrı süzdü.
"Neler oluyor burada?"

"H-iç, hiç bir şey olduğu yok hayatım. Öyle konuşuyoruz havadan sudan. Sen napıyorsun?"

Vahap Bey, eşinin kendisine sorduğu soruyu es geçti ve kendi sorusunu yöneltti.
" Bu halde mi konuşuyorsunuz?" Bakışlarıyla yerdeki sandalyeleri ve her bakanın anlayacağı  bir telaşa ve endişeye sahip üçlüyü gösterdi.

"Ne varmış canım halimizde? Bu sandalyelerin ayakları yamulmuş, düşüverdiler birdenbire." Diyerek saçma bir konuşma yaptı Meryem Hanım.

"Sen öyle diyorsan öyledir karıcığım. Bu delikanlıyı tanıyor muyuz?" Bakışlarını Cihan'a çevirdi ve baştan aşağı tüm detaylarıyla incelemesini yaptı.

"Ha? Eveeet. Şey bu... Heehh! Bizim eski komşu Fatma Hanım vardı ya hani. Ben çok samimiydim."

"Evet?"

"Heh! İşte onun şehir dışındaki oğlu. Annesi fotoğraflarını çok gösterirdi özlediği için. Görür görmez tanıdım ve biraz sohbet edelim istedim." Dedi

"Aaaa... Hatırlamaz olur muyum hiç, hatırladım tabii. Ne güzel denk gelmiş."

Meryem Hanım memnuniyetle gülümsedi ve kocasına yalan söylemiş olsa bile, şu an için olması gerekeni yaptığı için bir huzursuzluk hissetmedi.

Vahap Bey, Cihan'ın yanına geçip sandalyesini yerden kaldırdı.
"Geç oğlum, buyur otur. "

Cihan, Vahap Bey'in kendisine "oğlum"demiş olmasına çok şaşırdı. Mutlulukla ve hiçbir tepki vermeden uzun uzun yüzüne baktı.