Night in Amphitheatre (Malabon Series #3)

Chapter 14

Pinag masdan ko ang kalangitan. Nandito kami ngayon ni Chef Montini sa balcolony ng kwarto ko. Ayaw pa nga nya'ng sumama sa kalokohan ko pero dahol BDO nga ako, I find ways. Na pansin ko na hindi nya talaga tinitingnan ang kalangitan.   Tanging sa mga puno sya nakatitig.

"Kung ayaw mo naman, Chef, Pwede ka na pumasok," Nakokonsensyang sambit ko.

Halatang may hang over pa. Hindi nya kinaya ang inuman namin noong isang araw. Medyo tipsy lang ako.

Nakatanggap ako ng messages kay Ate na na sa maayos ng kalagayan si Lolo pero hindi pa rin na gigising. 80/50 ang chance nya'ng magising. Hindi ko pa na babasa ang ibabg greetings ng kaibigan ko. Nag story naman ako ng pasasalamat sa kanila.

"Bakit ayaw mo sa gabi?" Usisa ko sa kanya.

Tipid sya'ng ngumiti. "Ayaw ko lang. Kailangan pa ba'ng may dahilan?"

"Oo kaya. Na niniwala ako na may dahilan ka o may nangyaring masama sa 'yo noong gabi'ng 'yon."

"Masaya ka ba..." Umubo sya. "Na kasama ako?"

"H-ha?"

"Masaya ka ba na kasama ako?"

At talagang inulit pa!

Alam ko 'yong ganito'ng pakiramdam. Alam na Alam ko dahil ito ang naramdaman ko noon kay Pacco. Don't tell me...

"Pwede ba kita'ng yakapin?" Makapal na mukha'ng tanong ko.

"What? Why?"

"May... May gusto lang ako'ng kumpirmahin."

Hindi sya nag salita. Humarap sya sa akin senyales na pwede. Hinawi ko ang buhok. Dahan-dahan ako'ng nag lakad papunta sa kanya habang nakatitig sa mata nya. Rinig na rinig ko ang malakas na tibok ng puso ko.

Yinakap ko sya. Pumikit ako para pakiramdaman ang sarili. Shit ka, Aguta! Bakit ginawa mo na naman? Akala ko ba ayaw mo na muna?

Nangingig ako'ng humiwalay sa pag kakayakap sa kanya. Tumingala ako para mag tama ang mata naming dalawa.

"B-babalik na ako sa kwarto," Paalam ko sa kanya.

Nanlaki ang mga mata ko nang mabilis nya'ng hinigit ang kamay ko. Sinalubong ko ang yakap nya.

"Kung ano man ang mabigat na nararamdaman mo, Saniel... Kaya mo 'yan at alam kong malalagpasan mo 'yan. You're a strong independent woman."

"Chef!" Lumayo ako mula sa pag kakayakap sa kanya. "M-mauuna na muna ako. Inaantok na talaga ako—"

"Sleep, then."

"Ikaw rin."

"Wag mo masyadong itodo ang aircon. Tuwing sisilipin kita sa kwarto ko, na nginginig ka sa lamig."

Tumakbo ako papunta sa kwarto. Ni-lock ko ang pintuan at sumandal dito.

"Ano ba 'to!" Sinabunutan ko ang sarili. "Patay ka ngayon, Agusta. "

Agusta Saniel: Guys! May bad news ako!

Monik: Ano?

Casse Austero: May gusto na kasi sya kay Chef  Montini!

Mabilis ako'nh nag angry react sa reply ni Casse. Panira talaga ng moment kahit kailan ang babaeng 'to!