Night in Amphitheatre (Malabon Series #3)

Chapter 27

Tahimik ako'ng bumalik sa upuan. Isinuot ko ang shades para hindi nya makita ang na mamaga kong mata. Sa lahat talaga ng panahon, ngayon pa? O kaya naman pwede'ng habang buhay ko na sya'ng hindi makita, pwede ba ‘yon?

Okay na ako. Okay ka na, Agusta.

"Did you cut your hair?"

Hindi ko sya pinansin. Naiirita ako sa buong pag katao nya.

"You also dye your hair. Bagay sa ‘yo."

"Wala ako'ng pakialam sa ‘yo," Pambabara ko sa kanya.

"I do," Aniya na iniwas ang tingin sa akin.

"Ulol mo," Bulong ko.

"You're so successful."

"Because you and my family betrayed me. Ano pa ba'ng aasahan mo sa akin? Mabait pa rin pag tapos gaguhin ng kagaya mo?"

"That was before, Saniel. Ilang taon na ang lumipas, May galit ka pa rin?"

"At hindi mawawala ang galit na ito hangga't na kikita kita'ng buhay."

"Do you want me to...die?" Hindi makapaniwalang tanong nya.

"I want you... Gone," Mariing banta ko. "Don't talk to me. You're getting into my nerves, Xai Roux."

Sa pag kakatanda ko, Bilang lang sa daliri na tinawag ko sya sa full name nya.

Kung pwede lang i-request sa pilot na bilisan ang  pag papalipad ng eroplano, ginawa ko na para maka-alis na ako dito.

"Can we talk?" Aniya.

Hindi ko sya kinibo. Diretso ang tingin ko sa harapan. Wala ako'ng panahon ka-usapin ang tulog nya'ng manloloko. Mabilis ko'ng kinuha ang mga maleta pag landing ng eroplano. Ayoko sya'ng makasabay na. Na streed ako sa mukhya nya. Baka hindi ko mapigilan ang sarili at masapak sya.

"Agusta!"

Hinanap ko kung sino ang tumawag sa akin. I saw Dahlia. She's smilling, Brightly. Ang kaibigan ko'ng grabe rin ang pinag daanan. I remove my shades at walk towards her.

"I miss you, Dahlia. Kumusta ka? Nakangiting tanong ko.

"Maayos na. Ikaw? Magaling ka na?"

"Konti."

I'm still unstable mentally.

Sunod na dumating si Casse. Kahit kailan talaga palagi'ng late ang babaeng ‘to. Natawa ako matapos maalala na pinag mamadali nya ako sa tuwing may lakad kami tapos sya itong wala pa. Sa kotse kami ni Dahila sumakay. Sabi ki sa Cavite kami pupunta, may kailangan ako'ng ka-usapin.

Tumakbo ako papasok ng restaurant. Late ako ng kalahating minuto.

"Sorry, I'm late. Traffic po."

"That's okay. Kakarating ko lang din. Have a seat. I'm Mr. Vladimir Ramos, I assume that you are Aldrin's Wife, Am i right?"

Tumango ako. "Yes, Sir. I'm Agusta Saniel A. Baldivia."

"Give me reason why i should invest in your husband's company in abroad.."

"Malaking tulong na po kahit mag kanong pera ang ilagay ninyo sa kumpanya namin. Actually, marami na pong nag invest sa kumpanya namin and i must say that the result was fantastic. We will give you a condominium in BGC, Free theraphy at ang asawa ko po mismo na international Doctor ang titingin sa inyo kung sakali mang mag ka problema ang kalusugan ninyo. Isama na po ang buo ninyong pamilya."