CHAPTER 37 - Drew's Perspective

81 6 0
                                    

Drew's POV

"DREW! BILISAN MO! TUMAWAG KA NG AMBULANSYA!"

"ANO BANG KLASENG BODYGUARD KA'T PINABAYAAN MO SI SERENE!"

"JADE! Huminahon ka!"

"T*NG*NA! PAANO AKO MATATAHIMIK!"

"BWISIT KA DREW!"

"BWISIT KA!!"

-=-=-

"Ma'am."

I tilted my head to see the doctor that came out of Serene's room. I darted up, shocked and held the doctor's arms tightly.

"How's Serene?! Is she going to be okay?! Tell me!" Nakaramdam ako ng mga kamay na humawak sa mga balikat ko at kinalma ako. Tiningnan ko ng diretso ang doctor at naghintay ng sagot niya.

I made a mistake.

I shouldn't have seen her off.

Nakita ko siyang lumabas ng play room nung isang gabi. Buong akala ko'y magpapahangin lang siya sa labas hanggang sa hindi ko na namalayang gabi na at tumawag na lang sa akin si Jade at sinabing naaksidente si Serene.

My heart stopped back then. I dropped my phone at tumakbo ako sa labas. Hinanap ko sila ng walang tigil at nakita ko na lang si Jade at si Michael. May kausap si Michael sa phone niya at kita kong nagpapanic din siya sa kakasigaw.

Then I saw Jade.. holding Serene in her arms. She was crying.

At mas lalong lumubog ang puso ko nang makita ko si Serene na nakahandusay sa lapag at nagdudugo ang kaliwang braso niya at ang right side ng tiyan niya.

I didn't know what to do.

But I know that it's all my fault.

"Stable naman po ang lagay niya. She had broken bones on her right arm and a deep scar on her right side. Wala namang nadali sa pagkasaksak sa kanang tiyan niya pero isang malaking hiwa ang natamo niya. She lost a lot of blood kaya siya nakatulog ng isa't kalahating araw. She may wake up pero walang siguradong panahon. Maghihintay na lang tayo hanggang sa magising siya."

"T-thank you po doc." Narinig kong sabi ni Jade at dali dali siyang pumasok sa loob ng kwarto ni Serene. I was left outside. Mouth opened and couldn't believe what I just heard.

Kasalanan ko ang lahat ng ito. Kasalanan ko ang lahat ng nangyayari kay Serene. It was my duty and mission... pero binigo ko ang mga pinangako ko.

"Okay. Don't worry, Ms. Dowelle. Okay na po siya ngayon. Opo. Kakausapin ko na lang po siya. Okay. Bye."

Nakaramdam ako ng paghawak sa mga balikat ko at tinulak ako paloob ng kwarto ni Serene. It was Michael.

"Don't worry, Drew. Kinausap ko na ang nanay ni Serene and apparently, nasa business trip pala siya sa Korea. Hindi pa siya makakabalik in 3 weeks. Alam pala ni Serene 'yun pero mukhang hindi mo rin alam base sa ekspresyon mo. I told her to stop worrying dahil may balak siyang umuwi. Sinabi kong okay na siya."

Napayuko na lang ako.

I don't know what face to show to everyone. Serene's mom... Serene herself.. Jade... Michael... They all trusted me for being Serene's Bodyguard but what? I spent my time playing with kids.

51st BODYGUARDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon