51st BODYGUARD

CHAPTER 8 - The Scar

"Miss Serene?" Napamulat ako sa gulat nang may tumapik sa bandang pisngi ko.

Pag dilat ko, nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Drew.

What the hell is he doing here?

"Good Morning, Miss Serene. Magfifive thirty na po. Nakaready na daw po breakfast niyo." Napalingon ako sa side table ng kama at lalong nanlaki amg mga mata ko nang makita kong 5:27 na pala!  Tinulak ko siya kaya napaupo siya sa may paanan ng kama pero hindi siya nagreklamo.

I was about to run to my closet when I realized that This isn't my room! 

Nasa isang guest room pala ako. And that's when I remembered what happened last night. Kinilabutan ako sa thought na iyun pero no time to think dahil hindi pa ako nagbibihis at may panis na laway pa ako.

Lumabas na ako ng guest room pero nung buksan ko yung pintuan, nakita ko si Sariah na nakasandal sa railings ng hagdanan habang nagcecellphone.

Even mornings huh? 

Tumakbo na ako sa kwarto ko pero napahinto ako saglit sa may tapat ng pinto. Kinapa kapa ko ang leeg ko at para akong nawalan ng hininga ng maramdaman kong wala yung amulet na kwintas na bigay ni papa.

I paniced and searched my whole body but there is no luck.

Wala ang kwintas.

Napahawak ako sa noo ko at para akong naiiyak na ewan. That necklace is precious to me and I will do anything just to find it. Even if it causes death, I will not lose it.

"Miss Serene?"

"AY LOLLIPOP!" Nagulat ako ng tawagin ako ni Drew na nakatayo na pala sa tabi ko.

I think I spaced out a little bit 'till he interupted it but I'm still nervous, san ko kaya nahulog iyun? Kagabi suot ko pa iyun nang matulog ako eh.

But where is it now?

"You left your necklace on the bed, Miss Serene." nung tinaas ni Drew ang kanang kamay niya at nakita kong hawak hawak niya ang kwintas ko, para akong nakahinga ng maluwag, and if I say maluwag, as in maluwag na maluwag.

Kinuha ko na sa kamay niya ang kwintas at ibinulsa ko na siya.

I though I really lost it.

Di ko na siya pinansin at pumasok na ako sa kwarto ko. And the usual, it's still a mess to the point that ther are so many scattered glasses on the floor.

Siguro, hindi pa ito napapaayos ni mama. But no rush. Okay lang kahit kelan mapaayos ito.

Napailing nalang ako at dumiretso na sa closet ko para kumuha ng damit at naligo na sa CR.

After kong maligo, minake sure kong suot ko ang kwintas at ang earrings kong bigay ni mama.

Hindi naman ako palaayos pero pineomise ko sa sarili kong sosootin ko itong regalo nila sa akin.

Nung inaayos ko na lang ang buhok ko sa basag ko ding salamin, may napansin akong kakaibang kinang doon sa may tabi ng mga ipitan ko sa buhok.

I grabbed that Item and stared at it for a while.

This is the bracelet that we bought yesterday. 

Sinuot ko na iyon pero hindi sa kamay, kundi, ginawa ko siyang angklet at kinabit sa may ankle ko. It's actually irritating na may gumagalaw sa may ankle ko but It's more fine than something disturbing is tied around my wrist.

Hindi kasi ako sanay ng may mga alahas na suot pero masaya akong nagagamit ko ang mga regalo sa akin.

Tinignan ko ang wall clock ng kwarto ko at nakita kong 5:48 na pala kaya kumaripas na ako  ng takbo pababa ng kwarto.