Wendigo /Jeon Jungkook/ JJK

İki

Jungkook klubenin ön kapısını kapattığında hava kararmıştı. Doğal olmayan sessizliği duyabiliyordu ve kendine yiyecek bir şeyler hazırlamak için küçük mutfağa gitmeden önce tüfeğini küçük kanepesinin yanına koydu.

İblis'in kendisine tekrar eziyet etmeye başlamasını beklerken, kendine yiyecek bir şeyler pişirmeye başlamadan önce kahvaltı barında oturan küçük hoparlöre uzandı ve onu açtı. Bölgenin sınırına bu kadar yakın kalarak kumar oynadığını biliyordu ama yaratık daha önce hiç peşinden gelmemişti. Buna rağmen, klubenin etrafındaki alanı hareket dedektörleri ve her tetiklendikleri zaman evin içinde çalmaya ayarlanan sessiz alarmlarla donatmıştı. Bu, monitörleri kontrol etmek ve kapatmak için geceleri sık sık kalkması gerektiği anlamına gelse de, kendini çok daha güvende hissediyordu. Ne de olsa azıcık uyuyabiliyordu.

Ayrıca klubenin çevresinde, zeminin altında kilitli bir bodruma açılan küçük borular olduğunu da keşfetmişti. Borular bodruma iniyordu ve bir tür yakıttan oluşan devasa tanklara bağlanıyordu, daha fazla incelemeyle, Jungkook boruların bir tür alev püskürtücü gibi devasa alevler çıkarabildiğini keşfetti.

Yaşlı amcası İblis'i biliyordu ve kendini korumak için savunmalar kurmuştu. Jungkook ayrıca bodrumda gazete kupürleri ve yaratığın elle çizilmiş çizimlerinin duvara asıldığı küçük bir çalışma odası bulmuştu. Ayrıca daha fazla eskiz içeren deri ciltli bir dergi vardı ve yaratığın davranışına ilişkin çok daha derin araştırmalar, Jungkook henüz fark etmemişti bile.

Jungkook elinde bir tabak yemekle kanepeye oturdu ve arkasındaki hoparlörden müzik hala nazikçe çalıyordu. İblis henüz ona eziyet etmeye başlamamıştı, bu yüzden bu gecenin sakin bir gece olacağını umuyordu.

***

"Yoongi, Aman Tanrım!" diye kıkırdadı Daisy, erkek arkadaşını biraz iterek, "Jimin ve Luna buradalar!"

"O zaman hadi çadıra gidelim," diye yanıtladı Yoongi, elleri Daisy'nin vücudunda bir aşağı bir yukarı gezinirken.

"Hala duyabiliyor olurduk," diye güldü Jimin, "Çadırlardayız. Bir geceliğine beynin ile yer değişen organın ile düşünmeyi bırakamaz mısın?"

"Ah hadi ama" dedi Yoongi, "Burası çok güzel, romantik olmaya çalışıyorum."

"Hayır, sen sadece sevişmek istiyorsun," diye yanıtladı Jimin, bira şişesinden bir yudum alırken, "Benim ve küçük kız kardeşimin burada olduğu umurunda bile değil."

"Kıskandın mı?" Yoongi sırıttı, "Sırf kız arkadaşın gelemediği için. O burada olsa bile, yine de sizin geleceğinizden şüpheliyim."

"Aha, komiksin," dedi Jimin, ateşin üstüne yığılmış bir avuç kuru yaprağı ona fırlatırken, "Ne lanet bir şakacı."

"Şaka yaptığımı kim söyledi? Sen bu konularda beceriksiz değil misin?"

"Öğrenmek ister misin?!" Jimin çığırdı, ayağa fırladı, elleri havada, "İstersen ne kadar becerikli olduğumu kanıtlayabilirim."

"Ey iğrenç, kes şunu!" Luna bağırdı, ağabeyinin kolunu tuttu ve onu geri çekerek. Jimin pes edercesine geri oturdu.

Yoongi, Jimin'e gülerken Luna iç çekti, "Bir grup çocuk gibisiniz."

Yoongi ayağa kalkıp kız arkadaşının elini tutarak, "Evet, hadi bunları bırak biz çadırımıza gidelim." dedi ve imalı bir şekilde sırıttı.

Yüzü kızaran ve kıkırdayan kız arkadaşını çadırına çekti ve çabucak fermuarını çekti.

Jimin kız kardeşine dönmeden önce "Muhtemelen biz de uyumalıyız" diye söyledi.

"Evet," diye onayladı Luna, kalkıp kendi çadırına gitti, "Sabah görüşürüz."

"İyi geceler, Luna."

Bir kaç saat sonra gece sessizliğe büründü. Ara sıra bir baykuşun ötüş sesi geliyordu ve rüzgar ağaçların tepelerini hafifçe hışırdatıyordu ama bunun dışında hiçbir ses yoktu.

Korkunç bir çığlık sesi gelene kadar.

Üç çadır da açıldı ve kafalarını dışarı çıkardılar.

"Bunu duydunuz mu?" Daisy fısıldadı, Yoongi'nin koluna sarılarak.

"Evet." Jimin homurdandı. "Muhtemelen bir tilkiydi, sanırım. Onların çığlığı."

"Bana göre tilki sesine benzemiyordu." Luna fısıldadı. "Bu kulağa-"

"Yardım edin!" Dördü donup kaldı, kafalarını yavaşça kamp alanlarından birkaç metre uzaktaki çitin olduğu yere çevirdi. Ses, ahşap barikatın diğer tarafındaki ağaçların hemen ötesinden gelmişti.

"Yardım edin!" Kadının sesi tekrar geldi, gittikçe daha çok korkmuş bir sesle, "Acıyor!"

"Siktir!" Hem Jimin hem de Yoongi çitlere gitmeden önce ayaklarını yürüyüş botlarına sokarak çadırlarından fırladılar.

"Jimin bekle, bir şeyler ters." diye tısladı Luna da çadırdan çıkarken. Daisy, Luna'nın yanına gitmek için harekete geçti.

"Lütfen yardım edin!" Ses bu sefer daha ısrarlıydı ve çocuklar çite doğru ilerlediler.

"Geliyoruz, bekle." diye seslendi Jimin, "Sakin ol, hemen orada olacağız."

"Hayır, Luna haklı," dedi Daisy, ikili peşlerinden koşarken, "Bir şeyler doğru gelmiyor."

Yoongi, çitin üzerinden tırmanmadan önce hızla dudaklarını öptü, "Hemen döneceğim bebeğim, sadece burada bekle."

Daisy ve Luna, çocukların ağaçların arasından geçmesini izlerken birbirlerine sarıldılar. Onlar görüş alanından çıktıklarında Kim arkalarında bir hareket gördüğüne yemin edebilirdi ama gözlerini kırptığı anda yok oldu.

"Çocuklar, lütfen geri gelin!" "Bu doğru değil!" diye bağırdı Daisy.

"Hassi-" Jimin'in sesi bir çığlıkla kesildi, ardından büyük bir şey çalının içinden geçmiş gibi ağır hışırtı sesleri geldi.

"Siktir!" Yoongi bağırdı ve aniden çalıların arasından kızlara doğru "Koşun!" diye bağırdı, ama onlara ulaşamadan, arkasında son derece uzun ve ince bir şey belirdi.

"Koşun!" Tekrar bağırdı. Kızlar döndüler ve birbirlerinin ellerini tutarak bacaklarının onları taşıyabileceği kadar hızlı koştular.