Monoma x Reader (Bnha x Reader)

Yurt

Beğenin lütfen 🔪

YORUM DA ATIN YORUM YA

Okuldan çıktık ve Aizawa sensei ile yurda doğru ilerlemeye başladık. En sonunda üstünde 1-A yazan binanın önünde durduk.

Önce binaya baktım, normal bir yurttu işte. Ama ne yalan söyleyeyim güzel duruyordu.

"Sınıf olarak burada kalacaksınız. İyi geçinin."

İida'nın eline bir kağıt tutuşturdu, "Burada herkesin oda numarası yazıyor. Eşyalarınız odalarınıza yerleştirildi. Hadi görüşürüz."

Biz daha başka bir şey demeden arkasını döndü ve uzaklaştı.

Sınıf bir süre birbirine baktı ve en sonunda birlikte yurda girdiler. Ben ise hâlâ öylece yurda bakıyordum.

Abimleri özlemiştim. Onlarla daha rahattım.

İç çekerek binaya yöneldiğim sırada birinin bana baktığını hissederek başımı çevirdim. Sadece 5-6 adım ilerde bana bakan sarı saçlı çocuğu görünce kaşlarım çatıldı.

"Sen beni takip ediyorsun."

"Sen de beni tacizci yerine koyup duruyorsun."

"Çünkü öylesin."

"Aynı okuldayız, bilmem farkında mısın?"

"Aynı okulda olmamız beni takip ettiğin gerçeğini değiştirmiyor."

Çenesi ile arkamı işaret etti, "Arkana bak istersen."

Kaşlarım daha da çatılırken arkama baktım. Yok artık... Arkamda 1-B yurdu vardı. Bu bina önce de var mıydı? Sanki bir anda ortaya çıkmış gibi hissediyordum.

Afallamış bir ifade ile tekrardan sarı kafaya döndüm. "Peki. Hoşçakal."

Yurduma ilerlerken bileğimde hissettiğim el ile durdum ve diğer elimle elimi tutan elini sertçe tuttum.

"Neden her seferinde bana dokunuyorsun?"

"Özgünlüğün ne?"

"Ya sanane? Söylemeyeğim, siktir git!"

Hızlıca iki elimi de ondan çekerek binaya ilerledim ve şeffaf kapıdan içeri girdim. Koridora ilerleyecekken omuz üstünden kapıya baktım. Hâlâ bıraktığım gibi duruyordu ama kafası kapıya dönüktü.

Salona ilerledim, İida'nın yanına gittim. "Odam hangi katta ve numarası ne?"

"Bir dakika..." kağıda birkaç saniye baktı ve bana döndü, "2. kat, 15 numara."

Bir şey demeden merdivene ilerledim ve 1 dakika sonra ise odamın önüne geldim.

Anahtar direkt kapının üstündeydi, zaten herkesin öyleydi. Anahtarı elime aldım ve kapıyı açıp içeri girerek ardımdan kapattım.

Duş alsam iyi olacaktı, çok sıcaklamış ve terlemiştim.

Duşa girdim ve 10 dakika sonra çıkarak üstüme bir şeyler geçirdim.

Telefonumun çalması ile yatakta duran telefonuma ilerledim, Dabi arıyordu.

Telefonu açtım ve balkona ilerleyip korkuluklara yaslandım. "Abi."

"Nasılsın güzellik?"

"Bok gibi yer burası. Gerçekten vazgeçelim, geri döneyim."

"Üzgünüm, olmaz. Sen ve o akılsız kafan bunu kabul etmeseydi zaten gitmeyecektin."

"Abim istediği için geldim!"

"Ben de abinim, ve gitmemeni istemiştim."

"Tamam... Biraz haklısın."

"Ee, ne var ne yok? Tanıştın mı diğerleriyle?"

"Yani, isimlerini öğrendim ama çok konuşmadım. Sınıfım dingonun ahırı zaten."

Telefonun diğer tarafından kahkaha sesi geldi, "Neden be? Nasıl kişiler var?"

"Bir tane sarı kafa var. Psikopatın teki resmen. Bipolar göt lalesi!"

Bir anda kafamda hissettiğim acı ile arkamı dönerek başımı aşağı çevirdim. Hemen alt balkonda duran Bakugou kafama kitap fırlatmıştı.

"Napıyorsun lan?!"

"Asıl sen ne yapıyorsun? Dedikodumu yapma göt!"

"Yau?" Telefonun hâlâ açık olduğunu unutmuştum.

Derin bir nefes alarak mırıldandım, "Seni sonra ararım."

Telefonu kapatıp tekrar Bakugou'ya döndüm. "Kafama kitap fırlattın!"

"Hak ettin! Keşke koltuk takımı fırlatsaydım!"