Monoma x Reader (Bnha x Reader)

Gece buluşması

Beğenin lütfen 🔪

YORUM DA ATIN YORUM

Gecenin kaçı olduğunu bilmediğim bir zamanda telefonumun çalması ile komodindeki telefonuma uzandım.

Gözlerimi zar zor aralayarak arayan kişiye baktım, Dabi arıyordu. Daha sonra saate baktım. 2'yi biraz geçmişti.

Telefonu açarak kulağıma dayadım. "Alo?"

"Uyuyor muydun?"

"Yani, bir zahmet."

"Okula yakın bir yerdeyiz, gelebilir misin?"

"Bu saatte mi?"

"Senin için sabahları daha zor oluyor, öğrenciler yüzünden."

"Uykum var amına koya-"

"Yau. Götünü kaldır da gel şuraya."

Shigaraki'nin sesini duyunca gözlerim iyice aralandı. Oflayarak yataktan doğruldum. "Tamam be!"

Telefonu kapadım ve üstüme bir hırka alarak yavaşça kapıyı açtım.

Sessiz adımlarla aşağı kata indim ve binadan çıkarak hızlıca dış kapıya ilerledim.

Caddeye çıktığımda Dabilerin nerede olduğunu sormayı unuttuğum için onu tekrardan arayacakken birkaç sokak ötede 1-2 saniyeliğine gördüğüm mavilik ile hızlıca oraya ilerledim.

Sokağa girdiğimde ikisi de karşı karşıya duvara yaslanmış sigara içiyorlardı.

"Güzellik, naber?"

Shigaraki'nin cebinden sigara kutusunu çıkardım ve yakması için Dabi'ye uzattım. Parmağının ucu ile yakınca sigarayı dudaklarımın arasına aldım ve duvara yaslandım.

"Uykumdan uyandım. Çok sinirimi bozuyorsunuz."

"Shigaraki istedi."

"Dabi istedi."

"Tamam, kim istediyse istedi."

"Ee, hiç önemli bir şey öğrendin mi?"

"Hayır."

"Hiç mi?"

"Hayır işte."

"Kaç haftadır ne yaptın orada?"

"Ne bileyim, çocukların arasında kaldım işte öyle. Benim de normal bir öğrenci gibi davranmam gerekiyordu."

"Bir şeyler öğrenmeye çalış, sen de orada daha uzun süre kalma."

"Tamam, tamam..."

Sigaramı yere bastırarak söndürdüm ve ayağa kalktım. "Başka bir şey yoksa gidiyorum."

İkisi de aynı anda sigarasını söndürdü, "Gel sarıl abine."

Gülümseyerek Dabi'ye ilerledim ve kollarımı ona sardım. O da kollarını bana sararken mırıldandı. "Dikkat et kendine."

Ondan ayrılıp Shigaraki'ye döndüm. Özgünlüğü yüzünden ona sarılmak biraz zordu. Tek kolunu bana sarabiliyordu sadece.

İç çekerek tek kolunu uzattı ve ona da kısaca sarıldım. "Bir şey olursa haber ver bize. Baktın olmayacak, siktir et görevi. Geri dön."

"Tamam."

Tekrardan okula döndüm ve yurda doğru ilerlemeye başladım.

Tam binanın önüne geldiğimde bir de duydum.

"Nepenthe, nereden geliyorsun?"

Kaşlarımı şok ile kaldırırken başımı B sınıfı yurduna çevirdim ve gözlerimi hızlıca cam ve balkonlarda gezdirdim. 2. katta, balkonunda duran Monoma bana bakıyordu.

"Sen neden uyanıksın?"

"Asıl sen neden uyanıksın?"

"Uyuyamadım, yürüyüş yaptım."

"Ben de uyuyamadım, balkona çıktım."

"Bazenleri gerçekten beni gözlediğini düşünüyorum."

Güldü, "Neden?"

"Her bokta karşıma çıkıyorsun da ondan. Gecenin köründe balkonunda beni izliyorsun."

"Uyuyamadım demiştim."

"İyi, uyuyamadın."

Binanın kapısını açarken arkamdan seslendi. "İyi geceler, Nepenthe."

Ona cevap vermeden yurda girdim ve odama ilerledim.