Monoma x Reader (Bnha x Reader)

Ajan

Beğenin lütfen 🔪

Dayanamadım ilk bölümü de yayınladım...

Yorum da atın he

Gözlerimi aşağı kattan gelen bağırışlar ile açtım. Daha yeni uyandığım için hâlâ uyku sersemiydim.

Yaklaşık 20 saniye sonra bağırışları anca anlayabilmeye başlamıştım. Shigaraki ve Dabi tartışıyordu.

Yorganı üstümden atarak yataktan çıktım ve önce banyoya ilerleyerek yüzüme birkaç kez soğuk su çarptım.

Ellerimi lavabonun kenarlarına koyarak aynadan kendime baktım. Yorgun gözüküyordum, her zamanki gibi.

Aşağıdan daha yüksek sesle gelen bağırışlar ile kendi kendime küfürler mırıldanarak odamdan çıktım ve merdivenlerden hızlı adımlarla inmeye başladım.

"Hey! Ne oluyor?"

Merdivenden aşağı inip etrafa baktım. Shigaraki ve Dabi geniş salonun ortasında karşı karşıya duruyorlardı ama ikisinin de başı bana çevrilmişti.

İkisinin de gözlerindeki öfke belliydi. Genelde tartışsalar bile bu kadar abartılı olmazdı.

Kaşlarımı çatarak onlara doğru ilerledim ve yanlarında durdum. "Neler oluyor?"

"Git şu sikik abine sor!"

Dabi tekrardan bir küfür savurarak arkasını döndü ve seri adımlarla salonla birleşik mutfağa ilerledi.

Shigaraki'ye döndüm. "Hey, ne oluyor? Neden bu kadar kızgın?"

Shigaraki önce Dabi'ye baktı, birkaç saniye sonra gözleri bana döndü. Öfkesi bana bakınca dinmişti, şimdi ise düşündüğü şey her ne ise kararsız gibi bakıyordu.

"Kahvaltı yapalım."

Soruma cevap vermeden yanımdan geçip gidince daha da kaşlarımı çatarak arkamı dönüp onu izledim.

Dabi çoktan masaya oturmuş bir şeyler yiyordu. Shigaraki'de onun sol çaprazına oturdu.

Ben de yanlarına ilerledim ve Dabi'nin tam karşısına oturdum.

Dakikalarca süren sessizliği bozdum. "Ne olduğunu söyleyin."

"Shigaraki açıklasın."

"Çok abartıyorsun bunu!"

Dabi bardağı sertçe masaya bırakarak Shigaraki'ye baktı. "Abartıyor muyum? Nasıl bir beynin var senin amına koyayım?! Kızı onların arasına sokmayı düşünüyorsun!"

"O güçlü biri, bunu yapabilir!"

Benden bahsettiklerini anladığım an çatalımı masaya indirdim. "Konu benim ama hâlâ bana açıklamadınız."

Dabi'nin gözleri bana döndü, "Seni UA'e sokmayı planlıyor! Ajan olarak!"

Kaşlarım şaşkınlıkla havalanırken Shigaraki'ye döndüm, "Abi?"

"15 yaşındasın Yau. Oraya gidebilirsin. Çok işimize yarar."

"Beni onların arasına mı sokacaksın? Orada ne yapabilirim ki ben?! Milyon tane kahraman olmaya çalışan ergenin yanında kalacağım!"

"Senin düşünmen gereken şey ergenler değil, bilgiler."

"Hadi ama! Bu çok saçma!"

"Yau..." gözleri bana çevrildi, "Bu büyük bir şans."

"Onun bizden olduğunu anlayabilirler! Ailesi bile yok!"

"Ailesi var, o da biziz!"

Dabi ellerini masaya vurarak ayağa kalktı, "Aynen orospu çocuğu, gitsin öğretmenlere benim ailem aranan villainler Shigaraki ve Dabi desin!"

Onlar tartışmaya devam ederken ben kafamda olayı tartmaya başladım.

Shigaraki haklıydı, iyi bilgiler alma şansım vardı.

Ama Dabi'de haklıydı, onların yanında ne yapacaktım?

Aslında beni bir yurtta yaşıyor gibi gösterirlerse iş çözülürdü.

Hemen yanımda bağırmalarından başım şişmeye başlamıştı. İç çekerek ayağa kalktım.

"Gidiyorum."

Bir anda sessizlik oldu. Dabi şok içinde bana döndü, "Ne?"

Shigaraki bile dediğime şaşırmış gibiydi. "Gidiyor musun?"

"Gidiyorum."