Monoma x Reader (Bnha x Reader)

Ek bölüm 1

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da yapsanıza 😃🔪

7 yıl sonra:

"Röportaj birazdan başlayacak, herkes hazır mı?"

"Arkadaşlar, canlı yayın olacağı için konuşmalarda dikkatli olun."

Neito, Katsuki ve ben yan yana oturmuş etrafta koşuşturan insanları izliyorduk.

"Nepenthe."

"Hm?"

"Salak saçma sorular sorarlarsa ağızlarına sıçarım."

"Asıl ben sıçarım."

İç çekerek elimle önüme gelen saçları geriye attım. "Mal değilim, ben de sıçarım."

Bize sorular soracak olan kadın, Mei Hanım karşıdaki tekli koltuğuna oturdu ve bacak bacak üstüne attı.

Çalışanlardan biri yüksek sesle bağırdı, "3, 2, 1! Başla!"

"Katsuki, Yau ve Neito. Nasılsınız?" Yüzünde sahte bir gülücük vardı.

Ben de sahte bir şekilde gülümsedim. "İyiyiz, siz nasılsınız?"

"Ben de iyiyim. Sizin gibi üç mükemmel kahraman ile röportaj yaptığım için daha da mutluyum."

Hafifçe gülerek başımı salladım.

Yalaka kadın.

"Evet, bugün size bildiğiniz gibi herkesin merak ettiği bazı soruları soracağız. Soruların bazıları hayatınız ile ilgili, bazıları ise sadece sizinle ilgili olan dedikodular hakkında."

"Sorulara geçin lütfen."

Katsuki'nin cümlesi rica cümlesi olsa bile resmen emir verir gibi söylemişti. Kadının gülüşü bir saniyeliğine soldu ama kendisini düzelterek elindeki kağıtlara baktı.

"İlk sorum Katsuki'ye." Gözünü ona çevirdi, "Liseden beri Yau ile yakın olduğunu herkes bilir. Peki hiç ona karşı duygusal bir şeyler hissettin mi?"

"Kimseye aşık olmadım. Kimseden de hoşlanmadım. Cevabın açık ve net olduğunu düşünüyorum."

Katsuki'nin sert sesi ve sanki öldürecekmiş gibi verdiği cevaplar kadını ezip geçiyordu.

"Peki... Yau, bu soru sana."

Devam etmesi için başımı hafifçe salladım.

"Kahraman olarak çıktığınızdan beri hepiniz çok popülersiniz. Daha yeni kahraman olduğunuz hâlde ilk 10'a girmiştiniz. Ayrıca şu an liseden diğer iki arkadaşınız İzuku ve Shoto'yu da sayarsak ilk 5 kahraman sizlersiniz."

"Evet."

"Bazıları seni çok seviyor ve havalı olduğunu düşünüyor. Bazıları ise lisede olan hainlik olayı yüzünden senden korkuyor çünkü gizli bir villain olabileceğini düşünüyor. Ne düşünüyorsun?"

Mei Hanım gibi bacak bacak üstüne attım ve ellerimi dizlerimin üstünde birleştirdim.

"Benden korkan herkesin en az bir kereliğine de olsa hayatını kurtarmışımdır. Onları kurtarmam bir yana, mal değilim. Neden yıllarca kahraman olmak için çabalayayım?"

"Peki... Lise 1. sınıftayken olan olaya gelelim. Kötü isimleri Dabi ve Shigaraki olan iki kişi ile yakındınız, hatta diğer röportajlarda dediğinize göre onlar sizi büyüttü."

Her siktiğimin röportajında konunun onlara gelmesinden nefret ediyordum.

"Evet."

"Onlar ile büyümek zor olmalı... Sonuçta villainlerdi. Size birçok işkence yapmışlardır. Ayrıca onlara abi diyordunuz."

Küfür etmemek için sertçe yutkundum ve boynumu iki yana eğerek kıtlattım.

"Bana işkence yapmadılar. Beni koruyup kolladılar. Onlara abi diyorum, çünkü abim gibiler. Ayrıca, bir daha bu konuyu açmayalım bence."

Bacağımı diğer bacağımın üstünden indirerek dirseklerimi dizlerime dayadım. "Yoksa elimden bir kaza çıkabilir."

Sesim o kadar tehditkâr çıkmıştı ki Mei'nin baştan aşağı titrediğini fark etmiştim. Gülümseyerek sırtımı koltuğa yasladım.

Masadaki suyunu eline alıp bir yudum içti ve yerine koydu. "Katsuki, bu soru sana."

"Hmhm."

"Lisede Yau'nun hain olduğunu öğrenince ne hissettin? Ondan nefret ettin mi?"

"Hayır."

"Ama o bir hain-"

"Her röportajda neden bize Yau'yu kötülemeye çalışıyorsunuz? Yau'da hiçbir zaman nefret etmedim. En yakın arkadaşımdı ve hâlâ öyle. Boş boş sorular sormayı bırakın. Siktiğimin her röportajında aynı soruları farklı kelimeler ile soruyorsunuz."

Katsuki'nin dediği şey ile gülmemek için dudaklarımı ısırarak başımı yere eğdim.

Mei Hanım gülümserken mikrofonunu bir saniyeliğine eli ile kapayıp mırıldandı. "Lütfen küfür etmeyin."

Mikrofonunu geri açarak Neito'ya döndü.
"Neito, son sorumuz sana."

"Buyurun."

"Yau'nun hain olduğunu öğrenip neden okula söylememiştin? Seni Shigarakiler ile tehdit mi etmişti yoksa ondan mı korkmuştun?"

İstemsizce güldüm. Benim olduğum yerde, benim hakkımda dedikodu yapması çok komikti.

Neito'nun çene kaslarının gerildiğini fark ettim. Benim birkaç dakika önce yaptığım gibi öne doğru eğilerek dirseklerini dizlerine dayadı.

"Sikti mi sizi?"

Ne demek istediğini ben de anlamamıştım. Kafamı ona çevirdim.

Mei Hanım şoka girmiş gibiydi. "Anlamadım?"

"Yau diyorum. Sikti mi sizi? Niye bu kadar batıyor?" gülümsedi ve kafasını yana eğdi, "Gerçi olmayan şey batmaz ama... Siz belki hayal ediyorsunuzdur."

Katsuki  çok sesli olmayacak şekilde gülmeye başladığında ben de elimle ağzımı kapatıp gülmeye başladım.

"KESTİK YAYINI! KESTİK!"