Monoma x Reader (Bnha x Reader)

Su savaşı

Beğenin lütfen 🔪

YORUM DA ATIN YORUM

2 hafta sonra:

Koskoca 2 haftadır bu okulda, bu öğrencilerin arasındaydım. Hâlâ onlara içten bir samimiyet göstermesem bile ne yalan söyleyeyim ilk günden daha yakındım.

Çünkü başka yapabileceğim bir şey yoktu, her zaman öğrencilerin ve öğretmenlerin arasındaydım.

"Sınıflar arası bir yarış yapacağız, grup grup yarışacaksınız."

Aizawa senseinin dediği şey ile başımı ona çevirdim.

"Bakugou, Yau, Mina, Kirishima; siz bir grupsunuz."

Bakugou ile aynı anda göz göze geldik ve grup olarak birleşerek yere oturduk.

"Tch, cidden seninle aynı grupta olmak zorunda mıydım?"

"Boş konuşma öfke manyağı, ben de çok mutlu değilim."

"Yau, Bakugou, yine kavga etmeyin!"

"Evet dostum, Yau ile hep tartışıyorsun."

İkimiz de sessizliğimizi koruyarak yarışları izleyeceğimiz ekrana bakmaya başladık.

O sırada bizden metrecelerce ileride olan B sınıfı da grupları oluşturmuş gibiydi. Başımı Monoma'nın olduğu yere çevirdim, arkadaşları ile gülerek bir şeyler konuşurken 1 saniye sonra gözleri bana çevrildi.

İsimlerimizi aynı okulda olduğumuz için istemesek de öğrenmiştik ama özgünlüğümü hâlâ bilmiyordu.

Benim bildiğim kadarıyla ise patlama yapabiliyordu. Onu da sınavda görmüştüm.

Özgünlüğü Bakugou ile aynı mıydı?

Hayır, olamazdı. Özgünlüklerin çok küçük bile olsa bir farkı olurdu.

Yaklaşık 10 saniye bakıştıktan sonra gözlerimi tekrar önüme çevirdim.

Dakikalar içinde yarış başlamıştı, ilk grup Monomalar ve Midoriyaların grubuydu.

Sırtımı duvara yaslamış isteksizce ekranı izlerken Monoma'nın havada süzüldüğünü görünce şok içinde ekrana bakakaldım.

"Monoma uçuyor mu? Doğru mu gördüm?"

"Doğru gördün seni salak."

Bakugou'nun sesi ile daha da şaşırırken ayağa kalktım ve Aizawa senseiye ilerledim. "Sensei."

Gözleri hâlâ ekrandayken cevapladı. "Efendim Yau?"

"Monoma'nın özgünlüğü ney?"

"Kopyalama."

"Kopyalama..."

Gözlerim tekrar ekrana döndü.

Bunu yeni öğrenen tek ben olmalıydım. Diğer hiçkimse şaşırmamıştı.

Kaşlarımı çattım. Sınav günü omuzuma dokunması ve beni birine benzettiğini söylemesi... Özgünlüğümü mü kopyalamaya çalışmıştı? Ama kullanmamıştı, neden?

Tekrardan Bakugouların yanına giderek oturdum.

Dakikalar sonra yarış bitmişti, Midoriyalar kazanmıştı.

Sıra bizdeydi.

Hepimiz ayağa kalktık ve yarış alanına girilen kapıya ilerledik. O sırada Monomalar çıkıyordu. Gözü benim üstümdeydi, "Biz kazanacağız, A sınıfı."

"Siktir la-"

"Bakugou. Sus."

Bakugou sert sesim ile susup bana bakarken gözlerimi Monoma'dan ayırmamıştım.

Gülümsedim, "A sınıfını hafife alıyorsun."

"Hafife almıyorum, sen güçlü olduğunuzu sanıyorsun. Kaybetmemizin tek nedeni şansımızın yaver gitmemesiydi."

Aizawa sensei alana girmemiz için seslendiğinde kapıya döndüm ve mırıldandım. "Şaşırtıcı, şansın bize karşı hiç yaver gitmedi."

~~~~~~~~~~~~~~~

A sınıfı kazanmıştı. Sabahtan beri güneşin altında durduğumuz için çok sıcaklamış ve terlemiştik.

Yurda giderken diğerleri bir anda soğuk sular ile su savaşı yapmaya başlamış ve buna B sınıfı da katılmıştı. Benim onlarla eğlenmek gibi bir düşüncem yoktu.

Suyumu içerken bana su gelmeyecek bir yere ilerledim ve ağaca yaslanarak yere oturdum.

1-2 dakika sonra boynumda hisettiğim sıcak nefes ile hemen arkamı döndüm. Monoma tam arkamda bana bakıyordu. "Sen neden oynamıyorsun, Nepenthe?"

İsmimi bilmesine rağmen bana her zaman Nepenthe diyordu. İlk başta garipsesem bile 2 hafta sonunda buna alışmıştım.

Nepenthe kelimesinin ne demek olduğunu internetten araştırıp bulabilirdim ama nedense içimde anlayamadığım bir his bunun gizli kalmasını ve zamanı gelince kendisinin söylemesini istiyordu.

"Oynamak istemiyorum."

"Neden?"

"Neden oynayayım? Hem sen neden oynamıyorsun?"

"Senin oturduğunu görünce yanına geldim."

"Sülük gibi yapıştı-"

İkimizin de üstüne aynı anda soğuk su dökülmesi ile saçlarımı önüme düştü. Saniyeler boyu soğuk suyun şokunu atlatamazken en sonunda saçlarımı ellerim ile geriye atıp önüme döndüm.

Kaminari ve Mina gülmemek için dudaklarını ısırırlarken bize bakıyorlardı.

Hızlıca ayağa kalktım, kalktığım gibi kaçmaya başladılar.

"GEBERİN LAN!"