ចុងបញ្ចប់នៃពេលវេលា [_ចប់_]

Episode 4

"សួស្តីនាងតូច... " វី

"ចាសសួស្ដីបងប្រុស... អឺ... ខ្ញុំបានយកអាហារបន្តិចបន្តួចមកផ្ញើពួកបង" ហាណា

"អូ... មានអាហារពេលព្រឹក" ជុងគុក

"បាទអរគុណនាងតូច..." ជីន

"អឺ... ខ្ញុំគួរតែទៅកន្លែងណាដែរ???" ហាណា

"ទៅអង្គុយកន្លែងនោះទៅ" យ៉ុងគី

" បងពិតជានាំនាងមកមែន!!!'" ជីមីន

"អស្ចារ្យណាស់អញ្ចឹង" ជេហូប

"នាងពិតជាប្អូនសាច់ឆ្ងាយមែន!!!" ជីន

"បងយ៉ុងគីរបស់យើងមិនចេះកុហក់ទេ" ជុងគុក

"ដល់ពេលថតហើយ...តោះ" RM

"នៅអង្គុយទីនេះហើយដឹងឬនៅ" យ៉ុងគី

"ចាសដឹងហើយ" ហាណា

" Staff ជួយមើលនាងផងព្រោះនាងជាប្អូនស្រីរបស់ពួកយើង" ជីន

"ចាស" staff

.........2ខែកន្លងផុតទៅ.........

សម្លេងទូរស័ព្ទក៏បានបន្លឺឡើងមកពាសពេញបន្ទប់, នាងក្រមុំហាណាក៏បានរត់មកដើម្បីទទួលទូរស័ព្ទដែលកំពុងរោទ៍មួយនោះ

"អាឡូ, ថ្ងៃនេះខ្ញុំមិនបានទៅ apartment ទេមិនបាច់ចាំផ្លូវខ្ញុំទេ" យ៉ុងគី

"បងរវល់ណាស់មែនទេ??" ហាណា

"មែនហើយរវល់នៅកន្លែងថតប្រហែលព្រឹកព្រលឹមអីទើបថតចប់" យ៉ុងគី

"ចុះព្រឹកបងមកទេ??" ហាណា

"មិនច្បាស់ទេតែប្រហែលអត់ទៅទេ" យ៉ុងគី

"ចាស... អញ្ចឹងថែរក្សាសុខភាពផងណា, ហើយកុំភ្លេចញុាំអាហារឲ្យទៀងម៉ោងផង" ហាណា

"អេហេយ៉ុងគីហា!!! ឯងចេះប្រាប់ហេតុផលដល់គេដែរឬ??" ជីន

"គាត់មិនដែលខ្វល់ពីអ្នកណាទេតែសម្រាប់នាង...." ជុងគុក

"គាត់បែរជាបារម្ភហើយ...." វី

"បានហើយនាងជាប្អូនរបស់យើងទេយើងគ្មានអារម្មណ៍ជាមួយនាងនោះទេហើយម្យ៉ាងនាងជាអ្នកស៊ើបការរបស់ម៉ាក់... " យ៉ុងគី

"ឲ្យតែប្រាកដថាជាប្អូនស្រី... ឬគីងសំងាត់...  ស្រួលខ្ញុំតាមនាង" ជីមីន

"បានហើយដល់ពេលទៅថតហើយ..." យ៉ុងគី

"គាត់ចេះបន្លប់យើងហើយ..." RM

"គេតែងតែបន្លប់នៅពេលដែលគេធ្វើខុសឬដោះសារមិនបាន" ជីន

"តែនាងតូចនោះស្អាតណាស់... ខ្ញុំចង់ date ជាមួយនាងឲ្យបានម្ដង" ជីមីន

"បើមិនចង់ស្លាប់ទេយល់ល្អឯងគួរតែកុំគិតអី" វី

"មកបានឬនៅ???" យ៉ុងគី

"បាទ... បាទទៅហើយ"

----ម៉ោង 08:07 នាទី----

" ព្រឹកនេះគាត់មកទេន៎... ប្រហែលមិនមកទេព្រោះយប់មិញគាត់ធ្វើការដល់ភ្លឺឯណោះ" ហាណា

*ក្រាក......*

"អ្នកណាហ្នឹង???" ហាណា

"នេះជាផ្ទះរបស់ខ្ញុំ, ចាំបាច់គោះទ្វានិងចុចកណ្ដឹងដែរ???" យ៉ុងគី

"បងប្រុស!!!! ក្រែងបងគួរតែសម្រាកនៅ dorm មែនទេ???" ហាណា

"ខ្ញុំខ្ចិលទៅ dorm ណាស់ព្រោះនៅទីនោះថ្លង់ជីមីននិង ជេហូបណាស់ពួកគេសើចស្ទើររង្គើផ្ទះទៅហើយ... " យ៉ុងគី

"ចុះបងញុាំអីហើយឬនៅ?? និងទៅក្រុមហ៊ុនវិញទេ" ហាណា

"មិនទៅទេហើយក៏មិនទាន់ញុាំដែរ... អញ្ចឹងខ្ញុំទៅងូតទឹកសិនហើយអាងសម្រាកព្រោះងងុយណាស់" យ៉ុងគី

"បងទៅងូតទឹកសិនទៅចាំខ្ញុំធ្វើអាហារពេលព្រឹកឲ្យញុាំ... ធានាថាអាហារនិងឆ្អិននៅពេលបងងូតទឹករួច..." ហាណា

"បាន..." យ៉ុងគី

*អ្ហា....*

"នាងកើតអីហ្នឹង!!!! យ៉ាប់ណាស់នាងតូចនេះ... ថាមកផ្ទះស្ងាត់តែបែរជាស្រែកខ្លាំងជាងនៅ Dorm ទៀត... " យ៉ុងគី

~~~~To be continued~~~~