"Namatay si Mama dahil nagkasakit siya," paliwanag ni Bryson sa akin. "We were once happy. Hindi kami ganoon kayaman noon, pero masaya kami. Not until when Papa chose to leave his job, and build a business on his own."
Hindi muna ako nagsasalita at patuloy lang ang pakikinig sa kaniya. His words really show that he's been hurting inside. At matagal na niyang kinikimkim 'yon, bata pa siya.
"Teresa Linden was his boss that time. When Papa wanted to build his own business, pinaliwanag niya sa amin ni Mama na tutulungan daw siya ni Teresa dahil siya ang mas may alam sa pagpapatakbo ng ganito."
"I was just a kid back then. All I knew was to study, play games, and study the piano. Wala akong kaalam alam sa ibang mga bagay. Inosente pa 'ko noon, Geo."
I just nodded and he continued talking.
"Akala ko okay naman lahat ng nangyayari noon, pero hindi pala. I remember one time, I was on my way home. Tumakas ako sa service ko noon dahil gusto kong gumala at ayoko pa umuwi. Naglalakad ako noon, walang iniisip, tapos nakita ko si Papa. Kasama si Teresa Linden."
Suminghap siya at huminga muna nang malalim. Tumingin siya sa akin. "Tangina, Geo. Nagtataka ako, 'Bakit kaya ganoon sila umasta? Bakit sila naghahalikan?'. Paulit ulit kong tinanong 'yon sa sarili ko."
"Mali, e. Sobrang mali. Pag-uwi ko, sobrang nag-alala sakin si Mama. Hinahanap niya si Papa, pero hindi ko masabi kung nasaan siya at kung anong ginagawa niya."
"When his business began, he started coming home late. Minsan, makikita ko na lang si Mama gising na gising pa. Minsan, walang tulog. Worse than that... I always see her crying."
"Hanggang sa dumating ang araw na... napapansin ko, hindi na sila nagpapansinan. Nakikita ko madalas si Papa at Teresa, magkasama. Galit na galit ako sa Papa ko noon dahil nagawa niyang saktan ang Mama ko."
"She's becoming weaker and weaker day by day," his voice broke. "Sa tuwing nakikita ko siyang nanghihina, lalo lang nadaragdagan ang poot na meron ako sa tatay ko."
"She's getting sicker and sicker, but Papa didn't care at all. I couldn't do anything. Wala naman sa lugar namin ang mga kamag anak namin dahil nasa ibang bansa lahat."
Tears started to form again in his eyes. "Do you know what she told me as she was on her deathbed?"
"Huwag na huwag ka magagalit sa Papa mo, ama mo pa rin siya."
"Paano ko gagawin 'yon, kung siya ang dahilan kung bakit namatay si Mama?!" his eyes are filled with anger and sorrow.
"Ano bang dapat kong gawin, Geo?"
"Magpatawad, Bryson. Alam kong hindi madali pero hayaan mong maghilom ang sugat sa puso mo. Kase hindi ka magiging buo at masaya kung patuloy na manunuot ang galit sa'yo."
He shook his head. "Hindi ko alam. Basta huwag kang aalis sa tabi ko, ikaw lang ang kinukuhanan ko ng lakas, Geo."
Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kaniya, at sa halip ay niyakap ko siya dahil 'yon ang kaya kong ibigay sa kaniya ngayon.
"I'll never leave by your side, Bry. I'm always here. I'm not going anywhere."
"And I promise you, Georgianna. I'm never gonna hurt you and I'm never gonna be like my father."
Sinamahan ko siya buong gabi, at hindi ako natulog hangga't hindi siya kumakalma at gising pa. I just keep caressing his hair, and he then fell asleep. Tinabihan ko na siya at maaga na lamang na gigising kinabukasan.
The next day, I'm off to work when Bryson is still asleep. Tinanong ko naman kung papasok ba si Bryson o di kaya naman pwede siyang magday off muna.
BINABASA MO ANG
Cruel Summer
RomanceSummer. Pag narinig 'to ng karamihan, lahat ay natutuwa. All you can think of is vacation, travel, rest, and you can do whatever you want. In short, this is the best season for everyone. Walang iniisip na kung ano-ano. But what if not all summers a...