MEMORY┊BEOMGYU

31

Çok geç geldiğim için üzgünüm ama inside out gelişme evresinde olan bi kitap olduğu için sınav dönemine kadar bir yere ulaşmaya çalışıyorum o kitapta.

•

-Beomgyu-

Sinirliydim. Her şeyi bir önceki plana göre kusursuz ayarlanmıştı. Bir sürü kişiydik ve birlikte hareket edecektik. Şimdi ise profesör bir anda ortaya çıkmış ve her şeyi altüst etmişti. Yeni bir planımız vardı ve bu planı bilenler olarak gerçekten az kişiydik. Profesör de bir çok şeyi öğrenmiş ve yapabileceğimiz planları kısıtlamıştı.

Diğerlerini başka bir şey yaptıklarına inandırarak bize yardım etmelerini sağlayacaktık ve bu sayede profesörün hamlesine göre de haini bulabilecektik. Ama birinin farkında olmadan yanlış bir şey yapması, istemese de planı bozacaktı. Riskliydi.

Profesör kaybedeceğini anladığı anda güç kaynağını makinelerden kesebilirdi. O her şeyden vazgeçebilirdi ama ben annemden vazgeçemezdim. Yu Jin'den vazgeçemezdim. Benim bedenimin bağlı olduğu makinenin güç kaynağı profesörün elinde olmasa da anneminki öyleydi.

Planın bizim üzerimize düşen kısmını anneme anlattıktan sonra vedalaştık ve o bir daha görüşebileceğimiz zamana kadar profesörü izlemek için yerini aldı.

Ben de yarına kadar en az bir kere bedenime çekilmeyi başarmalıydım. Jungkook ve Yu Jin dışındakilerin uygulayacakları plan için bedenime dönmeliydim. Öylesine bir şey olmalıydı. Bedenime girmeye çalışsam bile dikkatlerini çekerdim. Bu da onların harekete geçmesi için yeterli olurdu.

Yani öyle olması gerekiyordu.

Asıl önemli olan kısım da yarın gece profesörün laboratuvarına girip makinelerin güç kaynağı olan enerji taşını ele geçirmekti. Jungkook bunu zaten biliyordu ama taş elinde değildi. Makinemi ilk yapmaya başladığında profesörün yanında olduğu için taşa çok ihtiyaç duymamıştı. Şimdiki plana göre ise tek ihtiyacımız olan şey taştı.

Ve zamanlama. Zamanlamayı iyi ayarlamak bizim tek şansımızdı. Zaman ya hep ya hiçi belirleyecekti. Boyutun dışındakiler bizi göremediğinden bunu ayarlamak da bize kalıyordu. Annem profesörün yanında, ben de kendi makinemin yanında olacağım için bizim uyumlu hareket etmemiz çok daha zor olacaktı.

Benim onun için de bir planım vardı fakat onun da zamanlamasını iyi ayarlamalıydım.

Zordu, işimiz hiçir şeyi riske atamayacağımız türden tehlikeliydi.

Bu gece Yu Jin diğerleriyle vedalaşmak için sahildeki parkta bir buluşma ayarlamıştı. Herkes onun sabaha karşı makineye son kez girerek boyuta geçmeye çalışacağını sanıyordu. İçlerindeki hain de öyle. Arkadaşlarımızdan biri, Muhtemelen kendi hayatı için, Yu Jin'in hayatını tehlikeye atarak Profesörle iş birliği yapıyordu. Herkesi uzaktan izlesem de birkaç kişi dışında kimsenin şüpheli bir tavrını görmemiştim.

He Ran'ı tanıyordum. Hırslı ama oldukça duygusal bir yapısı vardı. Profesörle iletişime geçtiğine hiç şahit olmadım. Aslında tüm bu olanları bildiği halde inkar etme sebebinin Yu Jin'i bu tehlikeli işten vazgeçirmeye çalışmak olduğuna emindim. Profesörle iletişimde olabileceğini düşündüğüm de birkaç isim vardı. Onlara birçok kez güvenmemizi fırsat bilerek aramızda gizleniyorlardı. Şimdi ise onlardan birinin yanındaydım.