MEMORY┊BEOMGYU

16

3. ODA - Taehyun, Yugyeom

"Lise bitsin, seninle eve çıkacağım."

Dolu ağzıyla Yugyeom'a övgüler yağdıran Taehyun ve mutfak masasını elindeki her şeyi kullanarak donatan Yugyeom acele etmeden yemek yiyiyorlardı. Jungkook onlara iyi ilerlediklerini söylediğinden beri salmışlardı. Hatta başlarda çok ciddi ilerlemelerine rağmen şu an umurlarında bile değildi.

"Dostum elmadan raptiye çıktı."

"Çıkart, öyle ye ne olcak?"

"Yani, aynen."

Olaylar tamamen bu şekilde gelişiyordu. Ayrıca çekmecedeki notu da görmezden gelmişlerdi ama Jungkook'un uyarısıyla okumak zorunda kalmışlardı. Taehyun'un aklında oluşan birkaç soru işareti rahatını bozmamıştı bile. Notu okuduktan sonra on dakika sayımı başlamıştı ve şu an geride sadece beş dakikaları vardı. Saati göz ucuyla takip ediyorlardı ama hiçbir şey yapmıyorlardı.

"Son beş dakikanız!"

Jungkook'a tepki olarak ikisi de alayla gülümsedi.

"Hayır yani, ne olabilir ki."

Dedi Yugyeom alayla. Taehyun da onu onaylamıştı.

"Size çıkışı göstersem bile beş dakikada yetiştirmeniz imkansız. İstediğinizi yapın."

"Bu da bize yardım ediyor güya."

"Yalnız varya gastronomi okumazsan bozuşuruz."

"O hobi kalsın. Kızlar yemek yapan erkeklere bayılıyor. "

Gülüşüp yemeklerini yemeye devam ettikleri sırada saatin son üç dakika kaldığını haber eden ses duyulmuştu. Birbirlerine bakıp yutkundular. İkisi de bir şey olmayacağına çok eminlerdi ama yine de gerilmişlerdi.

Yemek bittikten sonra oturup kağıdın üzerinde düşünüyormuş gibi yaptılar ama ondan geriye sayım başlamıştı bile, hiçbir şey yapmazlardı. Zaman tik tak işlerken oturup olacakları beklediler.

10

"Çocuklar sizi uyarmıştım."

9

8

"Buraya kadar iyi geldiniz ve.."

7

"Bunun olmasını istemezdim."

6

"Ne oluyor Jungkook?"

5

"Bir şey olduğu yok Taehyun, yine alay ediyor işte."

4

3

Birbirlerine döndüler

2

Sertçe yutkundular

1

Saatin zil sesi mutfağı doldururken ikili yerlerinden kalkıp ne olduğunu anlamaya çalıştı. Jungkook sırası geldiğinde konuştu.

"Odayı süre bitmeden geçmeniz gerekiyordu ama siz bunu başaramadınız, dolayısıyla bir sonraki odaya geçme şansınızı kaybettiniz. Birazdan sizi alacağız ve evlerinize gitmek üzere otobüslere bindireceğiz. Binadan ayrıldıktan sonra buradan bilgi edinemezsiniz veya bilgi gönderemezsiniz. Çok iyi yarıştınız çocuklar, tebrik ederim."

Kaybetmişlerdi. Belki bu onlar için bir özgürlüktü, birlikte daha aktif vakit geçirebileceklerdi ama arkada çok şey bırakıyorlardı. Pekala son zamanlarını güzel değerlendirmişlerdi ve bunu düşünmeyeceklerdi. Diğerlerinin de en kısa zamanda çıkmasını umarak boyun eğdiler.