MEMORY┊BEOMGYU

5

"Hatıra"

•

Okul binasına girdiğim gibi biten şarkımla birlikte kulaklığımı da çıkartıp resmen koşar adımlarla sınıfa doğru çıktım. Bir anda heyecan basmıştı. Sonuçta bu gün Beomgyu ile konuşacaktık. Lanet sınıfımız en üst katta olduğundan iki katı koşarak çıktıktan sonra yavaş yavaş çıkmak zorunda kaldım. Sonunda hedef görüş açıma girdiğinde bu gün için dün geceden hazırladığım planı gözden geçirdim. Evet gerçekten plan yapmıştım.

3. tenefüse kadar nasıl bir konu açacağımıza karar verip sonraki tenefüste He Ran önderliğinde muhabbeti kurucaktık. Ben konu olarak okula alışıp alışmadığını sorarız diye düşünüyordum sonuçta okula yeni geldi ve alışması zaman almıştır. Bu şekilde hocalardan falan da konuşabilir ve koyu bir muhabbet kurabilirdik.

Her şeyi planlamıştım. Yani en azından ben öyle düşünüyordum, sınıftan içeri girdiğimde beni karşılayan manzarayı gördükten sonra tüm planlarımı bi kenara bırakıp şokla sırama ilerledim.

HE RAN CANIM ARKADAŞIM.

Çoktan Beomgyu ile muhabbeti kuran arkadaşıma hayranlıkla bakarken yavaşça sırama oturdum ve çok normal davranmaya çalışarak neyden bahsettikleri anlamak için onları dinlemeye başladım.

"Beni hiç bir güç o saatte sıcacık yatağımdan kaldıramazdı. Sen nasıl derslerde uyumuyorsun o zaman?" dedi He Ran.

Beomgyu bedenini tamamen bizim sıraya çevirmiş He Ran'ı dinliyordu. Aynı zamanda da verdiği tepkilere gülüyordu.

"Ben de o saatte kalkmak istemiyorum normalde ama, gürültülü oda arkadaşlarım yüzünden uyanıyorum. Okula biraz erken gelmek de güzel oluyor."

Oda mı arkadaşları?

"Oda arkadaşı mı? Yurtta mı kalıyorsun?"

Benim birden atılmamla birlikte oturuşunu iyice bize doğru döndürdü. Yüzünde öfkeye dair hiç bir ize rastlamadım.

"Yok. Yurt değil de... Aslında yurt gibi evet. Gayet memnunum ama oda arkadaşlarımı değiştirme şansım olmasını dilerdim tabi."

Diyip, sanki aklına çok komik bir şey gelmiş gibi gülmeye başladı. Hiç komik değildi bu arada. Ne demek yurtta kalmıyorum ama yurt gibi.

"Nası yani? Yurt ama değil mi? Tam anlayamadım. Yeni eviniz nerde şu an?"

Gülen yüzü bir anda soldu, daha çok sinirlenmiş gibiydi. Moralini yine tek lafımla bozmuştum. Bakışlarını tekrar bi noktaya sabitleyerek konuştu.

"Öyle işte. Nerde kaldığım bu kadar önemli değil. Okula erken gelmemin sebebi oda arkadaşlarım."

Yine mi bir şey dedim ben ya. Ağzımı açsam yanlış bir şey diyorum. He Ran ortamı yumuşatmak için araya girdi.

"Hahaha kim bilir sabah nasıl komik oluyordur. Görmeden bile tahmin edebiliyorum ahahaha"

He Ran'ın tepkileri gerçekçi olmasa da ortamın yumuşamasını sağlamıştı. Başka bir konu açıp muhabbetimize devam etmiştik. Ben çok konuşmamaya özen gösteriyordum, malum konuştuğum zaman pek de iyi sonuçlanmıyordu muhabbet.

İlk dersimiz edebiyattı ve takıntılı hocamız zil çaldığı gibi sınıfa girmişti. Hepimiz aynı anda ayağı kalkıp hocayı selamladık ve o otur diyene kadar, ki bu birkaç dakika sürer genelde, yerimize oturmadık.

Bay Kim disiplin kurulu müdürüydü ve her dersinde bizi bir güzel denetlerdi. Derste konuşmamıza asla izin vermezdi ve bir soru sorduğunda illaki bir kişiden cevap almak isterdi. Hiç vakit kaybetmeden kitapları açtırdı ve okuması için ön sıradan birini seçip, bize eksi verdiği not defterini çıkarttı. Malum artı vermiyordu kendileri.