MEMORY┊BEOMGYU

24

Cant you see me Beomgyu'yu memory Beomgyu ilan ediyorum. Tam o era gezi bölümlerindeki hissi veriyor bana.

***

"Bana düşmanıymışım gibi bakıyor."

"Senden hoşlanıyordu Yu Jin, nasıl bakmasını bekliyorsun?"

"En azından..."

"En azından? Bunu niye bu kadar önemsiyorsun ki? Küçük bir çocuk ve sana hayanlık duyuyor olabilir."

Bakışlarımı elimdeki karton bardaktan çekip Felix'e çevirdim.

"Orası doğru, benden hoşlanıyordu. Sadece... baksana bana."

Diyip omuzlarımı silktim. Durumum ortadaydı.

"Hayatımda yolunda giden tek şey buydu ve şimdi o da yolunda değil. Annem bir şeylerden şüpheleniyor ve ben ona durmadan yalanlar söyleyip duruyorum. Bu baskı yetmiyormuş gibi Beomgyu gittikten sonra yokluğunu insanlara nasıl açıklarım onu düşünüyorum. Okula gelip kafamı biraz olsun derslere vermek istiyorum ama hem uzun zamandır giremediğim dersler var hem de Jiwon'un kötü bakışlarına maruz kalıyorum."

Oflayıp bir yudum daha aldım kahveden. Böyle dile getirince daha da bir büyümüştü sanki zihnimdeki bulanıklıklar.

"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun? Hayatında yolunda giten tek şey Jiwon muydu?"

Kısa bir anlık düşünüp omuz silktim. Öyleydi...

"Yada şöyle sorayım. Bu saydığın şeyler hayatının yolunda gitmeyen kısımları mı?"

Sorgular bakışlarımı ona çevirdiğimde yüzünün ciddi ifadesi bir anlık afallamama neden olmuştu. Felix'i ilk defa bu kadar ciddi görüyordum. Çoğunlukla He Ran'la ilgilenir ve ortamın havasını yumuşatırdı. Ben de ciddiyete bürünüp sorusunu düşündüm.

"Niye böyle söylüyorsun?"

Bardağını yanımızdaki çimenlere bırakıp bağdaş kurduğu bacaklarını çözdü.

"Hayata çok yanlış bir yerden bakıyorsun Yu Jin. Ve bu da senin gün içindeki ruh halini, aldığın kararları fazlasıyla etkiliyor. Hayatı anlık olaylardan bakarak yadırgamaktansa, sonuç odaklı düşün."

İşaret parmağıyla şakağımı dürtüp devam etti.

"Annene yalanlar söylüyorsun ve Beomgyu'nun hayati tehlikesi var. Derslerine odaklanamıyorsun ve bir sürü şey daha. Neden bunlara katlanıyorsun. İnsanları deneyi için alıkoyan bir profesörün işini bitirmek ve sevgilinin annesini tekrar hayata döndürmek için, değil mi? Bu uzun ve engebeli yolu bunun için çekiyorsun."

Bakışlarımı ellerimden çekmeden söylediklerini dikkatle dinlemeye devam ettim.

"Sana zor geliyor olabilir ama yolun sonunda ne olduğuna bir baksana! İmkansız geliyor Yu Jin, ve biz bu imkansız için çok çabalıyoruz."

Gözlerimiz buluştuktan sonra sıcak bir tebessümle devam etti.

"Ve unutma ki bu yolda yalnız değilsin, hepimiz birlikteyiz."