Sakura Hiden: Bir bahar esintisine binen aşk düşünceleri

Hatıralar

Herşeyi hatırlıyorum. Sasuke-kun'un bana söylediği şeyler.

  Sinir bozucusun. 

Bu biraz şok ediciydi. Ama o zaman suçlu olan bendim. Sasuke-kun'un önünde, bir şekilde kendimi kaptırdım, hatta söylemem gerekmeyen şeyleri bile söyledim. Gerçekten sinir bozucuydum.

Mm-hmm, oldukça doğal. 

Düşündüğüm gibi... sinir bozucusun. 

O zaman Sasuke-kun köyden ayrıldı. O zaman benim için de bir şoktu. Ama sonra Sasuke-kun konuşmaya devam etti: 

--Sakura...Teşekkürler. 

Ve bu söyledikleri beni gerçekten kurtardı.

Tek bir "teşekkür ederim".

Daha sonra, Sasuke-kun köyü terk etti. Günler devam etti ve buluşamadık. Ama o tek kelimeye sahip olduğum için, (Teşekkür ederim), Sasuke-kun'a inanabildim.

Büyük bir savaştı. Şey... Aslında bu kelimelerle tarif edilemeyecek kadar büyüktü. Neredeyse dünyayı yok eden bir savaş vardı ve o zaman Sasuke bize döndü.
Ve savaş bittiğinde, bir yolculuğa çıktı. ona, onunla gitmek istediğimi söyledim ve dedi ki:
Benim günahlarımla senin bir ilgin yok.
Ama sonra o devam etti: 
Yakında görüşürüz. Teşekkürler...

Ve alnımı dürttü. "Yakında görüşürüz." "Teşekkürler." Bu sözleri defalarca tekrarladım yine kalbimde. O dokunma hissi ile birlikte.

"Sinir bozucusun" ile başladık ve sonunda "Yakında seni göreceğim"e geldik.
Böyle düşündüğümde kalbim bir şekilde biraz daha ısınıyor.

Sasuke-kun.
Şu anda neredesin? Sasuke-kun. Ben? Şu an ben...